Maria Koterbska - Zanzibar

(A-a-a-a-a-a)
(U!)

Naszym domem jest miejski park (jest miejski park)
Naszą porą są letnie dni (są letnie dni)
Gdy nadchodzisz, wołam: "Zanzibar"
Wołam: "Zanzibar" - znaczy: "Witaj mi!"

Ludzie myślą, że to jest żart (że to jest żart)
Niechaj myślą, co sobie chcą (co sobie chcą)
Gdy całując, mówię: "Zanzibar"
Mówię: "Zanzibar" - twoje oczy lśnią

Żeśmy biedni - to co?
Że bezdomni - to co?
Dla nas klomb pyszni się
Dla nas wiatr, dla nas ptak
Dla nas gwiazdy jak szkło

Naszym domem jest miejski park (jest miejski park)
Naszą porą są letnie dni (są letnie dni)
Gdy nadchodzisz, wołam: "Zanzibar"
Wołam: "Zanzibar" - a to znaczy: "Miły, witaj mi!"

Nie naśmiewajcie się z naiwnych naszych szyfrów, czarów
Zakochani płyną nurtem swoich Zanzibarów
A świat odkrywa dla nas tajemnice ciągle nowe
Więc jakże niezwykłe rzeczy wołać zwykłym słowem?

(Gdy nadchodzisz, wołam: "Zanzibar")
(Wołam: "Zanzibar" - znaczy: "Witaj mi!")

(Gdy całując, mówię: "Zanzibar")
(Mówię: "Zanzibar" - twoje oczy lśnią)

Żeśmy biedni - to co?
Że bezdomni - to co?
Dla nas klomb pyszni się
Dla nas wiatr, dla nas ptak
Dla nas gwiazdy jak szkło

Naszym domem jest miejski park (jest miejski park)
Naszą porą są letnie dni (są letnie dni)
Gdy nadchodzisz, wołam: "Zanzibar"
Wołam: "Zanzibar" - a to znaczy: "Miły, witaj mi!"

(W parku witaj mi!)