Marek Grechuta - Knajpa

Tłumnie mijały się auta
centkowane kręgami lamp
wracano z rautu

Nagie ramiona w bransoletach pochylały się nad brukiem
równolegle poziomo i w ukos
z gestów dam
wynikało że chcą spędzić wieczór w gabinetach
pić wesoło i długo

Błysła zabawa
Nie było gwiazd
nie wiadomo było czy noc już schodzi
w cieniu jedwabnych ścianach nie ma ulic miast
I nikt nie przechodzi

z gestów dam
wynikało że chcą spędzić wieczór w gabinetach
pić wesoło i długo

Głosy w pijaństwie gasły głaskały się coraz dalej
smukły pan całował ażurowe pantofelki
jedna para tańczyła
spadała komenda pij, pij nalej
z ust panienki w sukience lila
gulgotały nad kieliszkami butelki
gulgotały nad kieliszkami butelki
gulgotały, gulgotały, gulgotały

Nagle zaczęły się przesuwać kąty gabinetu
żeby nie upaść musieli usiąść
czarne nocne okno błądziło ze ściany na ścianę
kwadraty posadzki goniły, goniły za daleką metą
wydęte banie portier wirowały nad stołów oceanem
wirowały nad stołów oceanem

Usiedli usnęli
gabinet jak wagon pomknął ku świtowi
pomknął ku świtowi
głowy pijane odrzucili w tył
żyły im nabrzmiewały krwią i alkoholem
a z niemocy tych głów z gorączki żył
realizuje się fantom-Golem
realizuje się fantom-Golem

Byłby może zmiażdżył tę gromadę
ale oto
w liryce dalekiego tanga
zaczął dźwięczeć codzienności motor
zmieniło się niebo blade
zmieniło się niebo blade
w jaskrawy prześwietlisty hangar