Magda Niewińska - Миллион алых роз

Dawno, dawno temu żył sobie malarz
miał on domek i płótna
Lecz pokochał pewną aktorkę
która lubiła kwiaty.
Sprzedał więc swój dom,
sprzedał obrazy i swój schron.
A za wszystkie pieniądze kupił
całe morze kwiatów.

Milion, milion, milion czerwonych róż
przez okno, przez okno, przez okno widzisz ty.
kto zakochał, kto zakochał, kto zakochał się na zabój
swoje życie dla ciebie przemienił w kwiaty.

Milion, milion, milion czerwonych róż
przez okno, przez okno, przez okno widzisz ty.
kto zakochał, kto zakochał, kto zakochał się na zabój
swoje życie dla ciebie przemienił w kwiaty.

Rano staniesz koło swego okna
Może po prostu zwariowałaś?
To jest jak dalszy ciąg snu -
podwórko zalane kwiatami.
Ostudzi się jednak dusza
Cóż to za bogacz tak cuduje?
A pod oknem ledwo dyszy
biedny artysta malarz.

Milion, milion, milion czerwonych róż
przez okno, przez okno, przez okno widzisz ty.
kto zakochał, kto zakochał, kto zakochał się na zabój
swoje życie dla ciebie przemienił w kwiaty.

Milion, milion, milion czerwonych róż
przez okno, przez okno, przez okno widzisz ty.
kto zakochał, kto zakochał, kto zakochał się na zabój
swoje życie dla ciebie przemienił w kwiaty.

Spotkanie było krótkie
Nocą aktorka odjechała pociągiem,
lecz w jej życiu pozostała
szalona pieśń róż.
Wiele nieszczęść przeżył
ów artysta malarz,
lecz w jego życiu pozostało
ogromne morze kwiatów.

Milion, milion, milion czerwonych róż
przez okno, przez okno, przez okno widzisz ty.
kto zakochał, kto zakochał, kto zakochał się na zabój
swoje życie dla ciebie przemienił w kwiaty.

Milion, milion, milion czerwonych róż
przez okno, przez okno, przez okno widzisz ty.
kto zakochał, kto zakochał, kto zakochał się na zabój
swoje życie dla ciebie przemienił w kwiaty.