Lube - Sirota Kazanskaja / Сирота казанская

Nie mam już nikogo, z wyjątkiem Matki - Ojczyzny,
Nie mam już nikogo, wiatr mi jest najbliższy.
Och, i pomódl się za mnie tam, swoją sierotkę, ojczulku,
Ty pomódl się za mnie tam, pomódl się za mnie tam.

Sieroto kazańska,
Podnieś się po życiu na złość!
W domowej dziadek zginął -
Miał szczęście.

Nie mam już niczego, oprócz cześci i sumienia.
Nie mam już niczego, oprócz poniżenia.
Och, i po co biadolić, pewnie wszystko ułoży się,
Ja w to uwierzyć chciałbym , lecz dusza się broni.

Sieroto kazańska,
Podnieś się po życiu na złość!
W domowej dziadek zginął -
Miał szczęście.

Nie mam już nikogo i nie ma komu kłaniać się,
Nie mam już niczego i nie ma nad czym łamać się.
Och, a nieszczęście, zgryzota w nieskończoność ciągnie się,
Lecz ja nie taki facet, żeby duszę rwać.

Sieroto kazańska,
Podnieś się po życiu na złość !
W domowej dziadek zginął...

Sieroto kazańska,
Noc taka ciemna.
Sieroto kazańska,
Biedny jest ten kraj.