Lora Szafran - Złom

Nie ukołyszę, nie ma co, nie będę tulić Cię rozpalona jak toń
To ni to ciało, ni to żar, ni to woda i ni pożar wśród fal
Na Twych falach źle już odbieram, już nie rozbieraj mnie, będę szczera
Nie rozbieraj prostych zdań, co ja z Tobą mam, gdy już wchodzisz w ten stan
Ten ni to z piekła, ni to z gór, ni to z ognia, ni to słodki jak miód
Jeśli tylko sił mi wystarczy, jak Ty patrzysz, gdy starczy mi sił
Mam plan! Cały ten dom, ten cały kram oddam na złom, nieważne tu czy tam
Oddam na złom nawet najmniejszy grat, cały ten dom wliczę wreszcie do strat
Oj tak kochany (a takie plany)
już nie pocieszaj, nie ma co, już nie otulę, bo znudziło mnie to
to ni to ciepło, ni to chłód, ni to wiosna i ten głodny wciąż głód
mimo wszystko zdziwię Cię jeszcze i w końcu Cię dopieszczę,
wiesz, mam taki plan: cały ten dom, grzędy, strych i próg oddam na złom
wyrzucę wprost na bruk, oddam za grosz to, co nastraja źle
krzesła i stół no i Ciebie, oj nie
cały ten dom, sprzątnę strych i próg, oddam na złom
wyrzucę wprost na próg, oddam za grosz to, co nastraja źle krzesła i stół
No i Ciebie!