Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Leonard Cohen
Popularne teksty
13. Joker Out - Ona
Leonard Cohen - Alexandra Leaving
Alexandra Leaving
Tekst dodał(a): Niko90
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Niko90
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): basiabijou
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Suddenly the night has grown colder.
The god of love preparing to depart.
Alexandra hoisted on his shoulder,
They slip between the sentries of the heart.
Upheld by the simplicities of pleasure,
They gain the light, they formlessly entwine;
And radiant beyond your widest measure
They fall among the voices and the wine.
It's not a trick, your senses all deceiving,
A fitful dream, the morning will exhaust -
Say goodbye to Alexandra leaving.
Then say goodbye to Alexandra lost.
Even though she sleeps upon your satin;
Even though she wakes you with a kiss.
Do not say the moment was imagined;
Do not stoop to strategies like this.
As someone long prepared for this to happen,
Go firmly to the window. Drink it in.
Exquisite music. Alexandra laughing.
Your firm commitments tangible again.
And you who had the honor of her evening,
And by the honor had your own restored -
Say goodbye to Alexandra leaving;
Alexandra leaving with her lord.
Even though she sleeps upon your satin;
Even though she wakes you with a kiss.
Do not say the moment was imagined;
Do not stoop to strategies like this.
As someone long prepared for the occasion;
In full command of every plan you wrecked -
Do not choose a coward's explanation
that hides behind the cause and the effect.
And you who were bewildered by a meaning;
Whose code was broken, crucifix uncrossed -
Say goodbye to Alexandra leaving.
Then say goodbye to Alexandra lost.
Say goodbye to Alexandra leaving.
Then say goodbye to Alexandra lost.
The god of love preparing to depart.
Alexandra hoisted on his shoulder,
They slip between the sentries of the heart.
Upheld by the simplicities of pleasure,
They gain the light, they formlessly entwine;
And radiant beyond your widest measure
They fall among the voices and the wine.
It's not a trick, your senses all deceiving,
A fitful dream, the morning will exhaust -
Say goodbye to Alexandra leaving.
Then say goodbye to Alexandra lost.
Even though she sleeps upon your satin;
Even though she wakes you with a kiss.
Do not say the moment was imagined;
Do not stoop to strategies like this.
As someone long prepared for this to happen,
Go firmly to the window. Drink it in.
Exquisite music. Alexandra laughing.
Your firm commitments tangible again.
And you who had the honor of her evening,
And by the honor had your own restored -
Say goodbye to Alexandra leaving;
Alexandra leaving with her lord.
Even though she sleeps upon your satin;
Even though she wakes you with a kiss.
Do not say the moment was imagined;
Do not stoop to strategies like this.
As someone long prepared for the occasion;
In full command of every plan you wrecked -
Do not choose a coward's explanation
that hides behind the cause and the effect.
And you who were bewildered by a meaning;
Whose code was broken, crucifix uncrossed -
Say goodbye to Alexandra leaving.
Then say goodbye to Alexandra lost.
Say goodbye to Alexandra leaving.
Then say goodbye to Alexandra lost.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieNoc ochłodziła się nagle
Bóg miłości szykował się do odejścia
Aleksandra wsparła się na jego ramieniu
I przemknęli pomiędzy wartownikami serc
Umocnieni prostotą przyjemności
Pojaśnieli splatając się w nieokreślony kształt
Roztaczając blask ponad najśmielsze wyobrażenie
Spadają pośród głosów i wina
To nie złuda, zmysły cię zawodzą
Kapryśny sen - pochłonie go poranek
Powiedz żegnaj odchodzącej Aleksandrze
Potem powiedz żegnaj Aleksandrze utraconej
Bo choć ona śpi na twym atłasie
Chociaż budzi cię pocałunkiem
Nie mów, że wyśniłeś taką chwilę
Nie zniżaj się do takich zagrywek
Jak ktoś przygotowany od dawna, że to się stanie
Podejdź śmiało do okna i zaciągnij się
Znakomita muzyka - to śmieje się Aleksandra
A twoje pierwsze zobowiązania
Znowu stają się namacalne
Miałeś honor spędzić z nią wieczór
A to przywróciło ci twój własny honor
Powiedz żegnaj odchodzącej Aleksandrze
Aleksandrze odchodzącej
Ze swym panem
Bo choć ona śpi na twym atłasie
Chociaż budzi cię pocałunkiem
Nie mów, że wyśniłeś taką chwilę
Nie zniżaj się do takich zagrywek
Jak ktoś przygotowany od dawna na taką okazję
W pełni odpowiedzialny za każdy plan jaki zawaliłeś
Nie wybieraj tchórzliwego usprawiedliwienia
Które skrywa się za przyczyną i skutkiem
Ty sam zdumiony sensem znaczeń
Rozszyfrowany i uwolniony od krzyża
Powiedz żegnaj odchodzącej Aleksandrze
A potem powiedz żegnaj
Aleksandrze utraconej
Powiedz żegnaj odchodzącej Aleksandrze
A potem powiedz żegnaj
Aleksandrze utraconej
[tłumaczenie - Daniel Wyszogrodzki]
Bóg miłości szykował się do odejścia
Aleksandra wsparła się na jego ramieniu
I przemknęli pomiędzy wartownikami serc
Umocnieni prostotą przyjemności
Pojaśnieli splatając się w nieokreślony kształt
Roztaczając blask ponad najśmielsze wyobrażenie
Spadają pośród głosów i wina
To nie złuda, zmysły cię zawodzą
Kapryśny sen - pochłonie go poranek
Powiedz żegnaj odchodzącej Aleksandrze
Potem powiedz żegnaj Aleksandrze utraconej
Bo choć ona śpi na twym atłasie
Chociaż budzi cię pocałunkiem
Nie mów, że wyśniłeś taką chwilę
Nie zniżaj się do takich zagrywek
Jak ktoś przygotowany od dawna, że to się stanie
Podejdź śmiało do okna i zaciągnij się
Znakomita muzyka - to śmieje się Aleksandra
A twoje pierwsze zobowiązania
Znowu stają się namacalne
Miałeś honor spędzić z nią wieczór
A to przywróciło ci twój własny honor
Powiedz żegnaj odchodzącej Aleksandrze
Aleksandrze odchodzącej
Ze swym panem
Bo choć ona śpi na twym atłasie
Chociaż budzi cię pocałunkiem
Nie mów, że wyśniłeś taką chwilę
Nie zniżaj się do takich zagrywek
Jak ktoś przygotowany od dawna na taką okazję
W pełni odpowiedzialny za każdy plan jaki zawaliłeś
Nie wybieraj tchórzliwego usprawiedliwienia
Które skrywa się za przyczyną i skutkiem
Ty sam zdumiony sensem znaczeń
Rozszyfrowany i uwolniony od krzyża
Powiedz żegnaj odchodzącej Aleksandrze
A potem powiedz żegnaj
Aleksandrze utraconej
Powiedz żegnaj odchodzącej Aleksandrze
A potem powiedz żegnaj
Aleksandrze utraconej
[tłumaczenie - Daniel Wyszogrodzki]
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Leonard Cohen Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Leonard Cohen, Sharon Robinson |
| Rok wydania: |
2001 |
| Wykonanie oryginalne: |
Leonard Cohen, Sharon Robinson |
| Covery: |
Patricia O'Callaghan, Michał Szyc, Renata Przemyk |
| Płyty: |
Ten New Songs (CD, 2001), The Essential Leonard Cohen (2xCD, 2002), Live in Dublin (2013) |
| Ciekawostki: |
Tekst jest parafrazą wiersza "The God Abandons Antony" Constantine P. Cavafy |
Komentarze (6):
Pokaż powiązany komentarz ↓
W materiale znajduje się analiza utworu oryginalnego i kilku dostępnych tłumaczeń.
Żegnaj, Aleksandro
Nagle w letnią noc powiało chłodem
To bóg Miłości opuszcza progi twe
Aleksandra chwyta ramię młode
Choć serca czuwa straż, odchodzą w nocnej mgle
I tą prostotą uczuć swych wzmocnieni
Jaśniejąc wciąż splatają ciała w żar
Z radością ci nieznaną, wśród promieni
Już nikną tam, gdzie wino, śpiew i gwar
Nie, to nie trik uczucia twoje zwodzi
Nie płytki sen – już świta brzasku róż
Szepnij cicho „żegnaj” gdy odchodzi
Krzyknij „żegnaj” gdy ją stracisz już…
Nawet gdy jej czujesz senne tchnienie
Nawet gdy cię budzi ciepłem warg
Nie mów, proszę że to sen, widzenie
Nie zniżaj się – byłeś tego wart
Jak ktoś, kto już od dawna na to czekał
U okna stań i mężnie czoło wznieś
I choć jej śmiech wiatr wplata w pieśń daleką
Nie czas na łzy – z honorem chcesz to znieść
Ponieważ jej wieczoru byłeś godzien
Wróciłeś godność swą zaszczytem tym
Zatem szepnij „żegnaj”, gdy odchodzi
Aleksandra idzie z panem swym
Nawet gdy jej czujesz senne tchnienie
Nawet gdy cię budzi ciepłem warg
Nie mów, proszę że to sen, widzenie
Nie zniżaj się – byłeś tego wart
Jak ktoś, kto już od dawna na to czekał
Przegrywasz plany swe, gdy w wojnę z życiem grasz
I nie waż się tchórzliwie stać z daleka
Za tysiącami przyczyn skrywać twarz
Choć tkwisz we mgle, a rozum twój zawodzi
Zasady twe niewiary pokrył kurz
To szepnij cicho „żegnaj”, gdy odchodzi
Krzyknij „żegnaj” gdy ją stracisz już…
tłum. ks. Mariusz Synak, Słupsk styczeń 2024 r.
Miłości Bóg już spakowany
I nagle noc zrobiła się chłodniejsza
Są - on, i ona, wsparta na nim
I jest uśpiona czujność serca
Wiedzeni tym, co proste i przyjemne
W splocie - bezkształtni
W świetle prawdy - nowi
Promienni ponad wszelkie zrozumienie
Podddani władztwu wina i rozmowy
To nie jest podstęp, czy intryga ciemna
Czy sen, co pryśnie skoro świt
Ona odchodzi, zatem ją pożegnaj
Pożegnaj stratę, gdy się zamkną drzwi
I cóż, że śpi na Twoim prześcieradle
I cóż, ze budzi Cię całusem zgrabnym
I nie mów, że ten moment przewidziałeś
Nie zniżaj się do takich form i praktyk
Jak ten, kto z myślą długo się oswajał
Do okna podejdź i tam przełknij to
W tle gra muzyka, ona roześmiana
Twój afekt znów pierwotną zdradza moc
Za zaszczyt przyjmij noc z nią, tę ostatnią
Na koniec dumnie się zbierając w sobie
Powiedz jej: żegnaj Aleksandro
Ona odchodzi, razem ze swym Bogiem
I cóż, że śpi na Twoim prześcieradle
I coż, ze budzi Cię całusem zgrabnym
I nie mów, że tę chwilę przewidziałeś
Nie zniżaj sie do takich form i praktyk
Jak ten, kto myślał o tym wiele
I sam dowodzi armią własnych klęsk
Nie chowaj się tchórzliwie za stwierdzeniem
Że są przyczyny, więc i skutek jest
I jako ten, kto w szoku, gdy ogarnął
Odczarowany, jak bez ramion krzyż
Powiedz jej: żegnaj Aleksandro
Pożegnaj stratę, gdy się zamkną drzwi...