Krystyna Prońko - Impromptu

Czas - ten sam - przemija szybko tak
(Szybko, szybko, szybko, szybko!
Przemija czas
Często masz chęć do powrotu
Każdy mówi Ci jak powinieneś postąpić
W życiu swoim, w pewnym momencie
Poddałeś się
Czas wybiegł przed Ciebie
By uchronić swoje myśli
Musisz spojrzeć w siebie
Na niebie dzieje się coś złego
Udajesz, że nie widzisz tego
I nie chcesz widzieć tego
I tak właśnie przemija cały Twój czas!)
Czas - ten sam - przemija szybko tak
Choćbyś, choćbyś chciał
Zawrócić nie ma jak
Masz ten sam dar
Który ma każdy z nas
Nie, nie zapominaj, że
Po to, by móc rozwijać się
Lecz jeśli masz zapomniane w pamięci od lat
Obrazy, w których smak przypomina Ci, że jesteś sam na cały świat
Okrzyk strachu nie daje spać
To strach, który chce istnieniami bawić się
(Pamiętaj o tym, że świat kręci się niezależnie od tego,
czy jesteś, czy nie. Mało kto odważył się być sobą w nowym świecie.
Kiedy tyle istnień zanika za Tobą, tyle przeżyć, czas nie poczeka
Czas lubi pędzić przed siebie. Jeśli myślisz, że przemijanie Cię ominie
Czas - ten sam - płynący przez miliony lat
Pozwala istnieć nam i przez chwilę trwać, jedno życie masz
Pal, komu je dasz. Walczysz czasem, chyba się zapominasz
To "impromptu" (?). To przemijanie, to czasu odczuwanie
To istnień zanikanie. Zapomnienie. W naszych głowach pytania rodzą się
Czas ten sam przemija szybko tak
Lecz jeśli masz zapomniane w pamięci od lat
Obrazy, w których smak przypomina Ci, że jesteś sam
Zna cały świat strach, którego moc wielka jest
I ból zjawia się. Istnieniami bawiąc się.
Gdy czasu brak, niepojętym staje się nasz świat
Zamknięty w sobie takt. Bez przestrzeni, by dać jakiś znak
Na cały świat okrzyk strachu nie daje spać
To strach, który chce istnieniami bawić się. Szybko przemija czas
(tak, przemija czas) Przemija szybko czas! Przemija czas, tak przemija czas