Krvavy - Poroniec

Tejże nocy tak potrzebne gusła jak i czary
Wiecheć słomy leży porzucony gdzieś w konary
Zwykle służki, położnice tańce odprawiały
Kto radować się dziś nie ma pośród starej wiary

Może zaglądała w studnię i czerpała wodę
Albo przed porodem nierząd wszedł jej w drogę
Nie pomoże tu Ubożę gdy las karze srodze
Martwym jest to dziecię, czy żywym jest Poroniec?

Czarne wrota jego duszy
Patrzą niemo w dal czeluści

Sinoblady, sinozęby
Niejednemu krwi upuści

Śmiercią wkupił się w rodzinę
W brać rozpaczy jak i smutku

By nieść przemoc i niedolę
Jak Pacholę pomalutku, pomalutku...

Tejże nocy tak potrzebne gusła jak i czary
Wiecheć słomy leży porzucony gdzieś w konary
Zwykle służki, położnice tańce odprawiały
Kto radować się dziś nie ma pośród starej wiary

Zgodnie z obyczajem został pochowany
Pod progiem domu by nie skonał cały
Oby zdążył jeszcze w drzwi zapukać
Pod postacią nie Porońca ale już Kłobuka

Trzy minęły dnie i noce
Jak przeleżał tknięty ziemią

Lecz nie wyszedł o swych siłach
Bo to dziecko, a nie demon!

W tej omyłce i rozpaczy
Mać pomarła od zgryzoty

I w czułości lepkiej ziemi
Tuli mocno swoje mioty

Niepotrzebne tejże nocy gusła jak i czary
Wiecheć słomy leży porzucony gdzieś w konary
Zwykle służki, położnice tańce odprawiały
Kto radować się dziś nie ma pośród starej wiary

Niepotrzebne tejże nocy gusła jak i czary
Wiecheć słomy leży porzucony gdzieś w konary
Zwykle służki, położnice tańce odprawiały
Kto radować się dziś nie ma pośród starej wiary