Korn - Bottled up inside

Nabity W Butelkę

To nie znika,
Człowieku, wypuściłem to.
Czy jestem szalony?
Krzycząc nic nigdy nie wyszło,
Wciąż czuję się zagubiony,
Nigdy nie znajdę mojego wyjścia.
Nie dziękuję im,
Chyba, że prawda może się rozlać.

Dodaj mi odwagi
Bijąc mnie przez jakiś czas
Śmiejesz się z mojego ciała?
Nienawidzę i staczam się,
Nienawidzę i staczam się.

Tym razem
Pozwalam wyjść temu co jest w środku,
Bo będę spanikowany.
Czasem chciałbym żebyś umarł,
Pełen smutku.
Możesz użyczyć mojej dumy,
A cała ta nienawiść jest nabita w butelkę.

Moje serce pęka,
Człowieku, ty na prawdę je rozerwałeś.
Czerpiesz przyjemność patrząc jak czepiam się mojego wyjścia.

Ból zwiększa się,
Niedługo to wyrwie duszę ze mnie
Nie jest w porządku czuć jak jestem na drodze wyjścia.

Dodaj mi odwagi
Bijąc mnie przez jakiś czas
Śmiejesz się z mojego ciała?
Nienawidzę i staczam się,
Nienawidzę i staczam się.

Tym razem
Pozwolę wyjść temu co jest w środku,
Bo będę spanikowany.
Czasem chciałbym żebyś umarł,
Pełen smutku.
Możesz użyczyć mojej dumy,
A cała ta nienawiść jest nabita w butelkę.

Czując niepewność jak odcina mój kręgosłup,
Oczyszczając twoje ciało jak drogę, którą mi odciąłeś.
Czujesz się szczęśliwy że spieprzyłeś mój umysł?
Tym razem za to zapłacisz.

Tym razem
Pozwolę wyjść temu co jest w środku,
Bo będę spanikowany.
Czasem chciałbym żebyś umarł,
Pełen smutku.
Możesz użyczyć mojej dumy,
A cała ta nienawiść jest nabita w butelkę.