Kolęda - Narodzenie Chrystusowe

Narodzenie Chrystusowe,
Dopełniło żądania
Patryarchów, których owe
Były częste wołania:
Spuśćcie nieba Zbawiciela,
Dla prośb częstych Izraela,
Ześlijcie sprawiedliwego,
Urodź ziemio Zbawcę swego.

Przyszedł poczęty w żywocie
Panny niepokalanej,
W ubogiej ciała prostocie
Od świata nieuznanej,
Ani w własności przyjęty,
Chociaż Bóg nad świętych święty:
Któż się nie zdziwi ze łzami,
Widząc Boga z bydlętami.

Pająki snują obicie,
Ze słomy dywan drogi,
Z chust podłych zimne okrycie,
Zamiast puchów barłogi,
Miasto wonnego kadzidła,
Duszące wyziewy bydła;
Takie wygody gościowi,
Czyni świat Stworzycielowi.

Oślica do Balaama
Przemówiła cudownie,
Dawida i Abrahama
Plemię się rodzi równie;
Nie dziw tedy że wół osioł,
Stwórcę za sobą uprosił,

Aby mu w stajni służyli,
Kiedy ludzie odmówili.

Królewski ród zubożały
Pałacu nie znajduje,
W stajni kąt i żłobek mały
Za pokoje szanuje:
Znać Bóg dumą świata gardzi,
Kiedy podłość obrał bardziej,
W której służą pastuszkowie,
Nucą Panu Aniołowie:

Chwała bądź na wysokości
Bogu, ludziom na ziemi
Pokój żyjącym w skromności,
Których czyni świętemi
Chrystusowe narodzenie,
Przynoszące im zbawienie,
Podług żądania Proroków,
Gdy Bóg spuszczony z obłoków.

Niebieskie muzyki brzmijcie
Bogu wraz człowiekowi,
Wszyscy go mile przyjmijcie,
Dajcie pokłon Królowi:
Anielskie chóry śpiewajcie,
Pastuszkowie się zbiegajcie,
Uznajcie Majestat w Bóstwie,
Chociaż dziecina w ubóstwie.

Słodkie Aniołów śpiewania
Weselcie kwilącego,
Pasterze znoście odziania
Aby zagrzać drżącego:
Wpatrując się myślą w dziecię,
Nieco inszego powiecie,

Tylko godzien użalenia,
W przykrościach rozweselenia.

Ten Pan choć w maleńkiem ciele,
Serca myśli przenika;
Kto mu czyni mało wiele,
W swej pamięci zamyka:
Nie zaniedba dać nadgrody,
Czyniącym co dla wygody
Miłosierdzia żądających,
W nędzy tak, jak Pan płaczących.

Jego słowa wezmą skutek:
Najmniejszym co czynicie,
Jeść, pić dając, ciesząc smutek,
Nagim niosąc okrycie,
To jakbyście mnie samemu
Dali, dając ubogiemu;
Za co weźmiecie po zgonie,
Miejsce w Abrahama łonie.

Przeto miejmy przedsiewzięcie
Od Pana narodzenia,
Żywot nasz prowadzić święcie
Przez dobrych spraw czynienia:
By była radość dzieciny,
Z uczynków naszych przyczyny,
Który z nieba zstąpił na to,
By nam był wieczną zapłatą.

Na wiek wieków niechaj będzie
Chwała Bogu naszemu,
I teraz niech słynie wszędzie
Nowo narodzonemu,
Który się nam w ciele zjawił,
Ażeby nas wszystkich zbawił:



Niech mu oraz będą dzięki,
Przez radosne głosów dźwięki.