Kolęda - Kolędowe dziwy

Już gwiazda wschodzi, Chrystus się rodzi,
W Betlejem bije dzwon.
W stajence tłoczno, na dworze mroczno,
Słodkawa siana woń.

Króle od progu dziękują Bogu,
Nie dziwi Boża moc.
Ludziska płaczą, a kury gdaczą,
Waży się świata los.

Na ludzkie troski, na ciche wioski,
Nadziei spływa blask.
Ten dumnie kroczy, ów z drogi zboczył,
Bożych doprasza się łask.

Dzieją się dziwy, bo Bóg prawdziwy
Zagościł pośród nas.
Cuda wieść niesie po wsi, po lesie,
Radości nastał czas.