Kato - Ochlofobia

Kiedy nawijałem ciszę, nie zdawałem sobie sprawy,
że to wszystko do mnie wróci, lecz za błędy trzeba płacić
i pierdole rap jak nigdy, mam go po to żeby krzyknąć do ciebie,
albo szepnąć do ciebie i to wszystkie relacje, kurwa.
Robię płytę z Tekenem, chociaż nie powinienem,
czy w nią wierzę? sam już nie wiem,
bo jedyne czego jestem tutaj pewny to flow
i tego, że jakby chciała, pewnie dalej byłbym z nią.
Nie musisz tego słuchać, to ja muszę do was mówić,
bo przez samotność wygasł instynkt rozmawiania z ludźmi,
był to dla nas problem i staram się to zmienić,
nic nie poradzę na to, że się wstydzę cudzych źrenic.
Gdzieś w moim życiu zgubiłem stany pośrednie,
albo wpycham się na szczyty albo wmawiam depresję,
sam siedzę w nocy, sam chodzę, sam proszę, sam mówię,
sam płaczę, sam walczę ze światem, jak trzeba sam się wzniosę.

Znów wieczoru i nocy puls, zwalnia rytm..
by nad ranem nie przyszedł lęk
x2

Moje serce jest jak Bagdad, tysiąc kul na jeden kwadrat,
chyba w końcu rzucę rap, żeby mieć do czego wracać.
Ufam kilku ludziom, reszcie przestrzeliłbym skronie,
nie zawieram znajomości bo mają mokre dłonie.
Błąkam się po mieście, nic innego dla mnie nie ma,
a wczorajsze plany to dzisiejsze marzenia,
dotykają mnie zapachy, smaki, spojrzenia, głosy,
i zamiast sprawiać radość czuję jakbym się w nich topił.
Choć myślałem, że nie wrócę, znowu garściami jem persen,
żeby tylko złapać sen ten, boże jak śmiesznie.
Chwyć mnie za ręce, powiedz wszystko będzie dobrze,
stworzony do upadku, bo po każdym się podnoszę,
mówią, że to dobrze znoszę. Mam zasady kurwa rozkmiń,
śmieję się wśród ludzi płaczę tylko w samotności,
wśród ludzi których kocham, tu gdzie nie lubi mnie większość.
Gdy wychodzę z twego domu, rozpłakuję się jak dziecko,
zawsze.

Znów wieczoru i nocy puls, zwalnia rytm..
by nad ranem nie przyszedł lęk
x4