Katie Melua - Fancy

Pamiętam to wszystko bardzo dobrze patrząc wstecz
To było lato kiedy skończyłam osiemnastkę
Żyliśmy w jednopokojowej, rozsypującej się budzie
Na obrzeżach Nowego Orleanu.

Nie mieliśmy pieniędzy na jedzenie i czynsz
Lekko mówiąc byliśmy przyparci do muru
Kiedy mama wydawała nasz ostatni grosz
Aby kupić mi suknię do tańca.

Mama umyła i uczesała, i skręciła moje włosy
Wtedy pomalowała moje oczy i usta
I wskoczyłam w satynową suknię do tańca
Miała rozdarcie w miejscu moich bioder

Była czerwona, obszyta aksamitem i dopasowana
Odwracam się od lustra
gdzie była kobieta
gdzie stało na wpół wyrośnięte dziecko

"To twoja jedyna szansa, Fancy, nie zawiedź mnie!
To twoja jedyna szansa, Fancy, nie zawiedź mnie.
Panie przebacz mi, co robię,
Ale jak chcesz, to zależy od ciebie
Nie zawiedź mnie,
Mama chce pomóc ci przenieść się na wyższe sfery"

Mama musnęła trochę perfumami
moją szyję i pocałowała mnie w policzek
I dobrze widziałam łzy
W jej zatroskanych oczach kiedy zaczęła mówić

Spojrzała na naszą żałosną ruderę i wtedy
Spojrzała na mnie i wzięła chrapliwy oddech
Twój tata zwiał, ja jestem naprawdę chora
A dziecko zagłodzi się na śmierć

Podała mi medalik w kształcie serca by powiedzieć
"Aby twoja własna osoba była prawdziwa"
I drżałam kiedy oglądałam wystając przez dziurę
Palec u nogi w moim bucie na wysokim obcasie

To brzmiało jakby to mówił ktoś inny
Pytam: "Mamo co ja zrobię?"
"Bądź po prostu miła dla mężczyzn, Fancy
A oni będą mili dla ciebie"

"To twoja jedyna szansa, Fancy, nie zawiedź mnie!
To twoja jedyna szansa, Fancy, nie zawiedź mnie.
Panie przebacz mi, co robię,
Ale jak chcesz, to zależy od ciebie
Nie zawiedź mnie,
Mama chce pomóc ci przenieść się na wyższe sfery"

Więc, ostatnim razem widziałam swoją mamę
Nocą kiedy opuściłam tą rozklekotaną budę
Bo opieka społeczna przyszła i zabrał dziecko
Mama umarła i nie wróciłam tam.

Ale fortuna zaczęła się kręcić
I nie miałam innego wyjścia.
I nie za dużo minęło zanim zrozumiałam dokładnie
O czym mówiła moja mama.

Zrobiłam co musiałam
Ale upewniłam się uroczystym ślubowaniem
Że pewnego dnia zostanę damą
Jednak nie mam pojęcia kiedy i jak.

Nie mogę patrzeć jak spędzam resztę mojego życia
Z głową zwieszoną ze wstydu.
Może miałam po prostu urodzić się w białym koszu (?)
Ale moje imię brzmiało Fancy.

"To twoja jedyna szansa, Fancy, nie zawiedź mnie!
To twoja jedyna szansa, Fancy, nie zawiedź mnie."

To nie było tak dawno kiedy życzliwy pan
Przygarnął mnie z ulicy
A tydzień później nalewałam jego herbatę
W pięciopokojowym apartamencie hotelowym.

Cóż, oczarowałam króla, kongresmena
I okazjonalnego arystokratę
I moje miejsce jest na Gruzińskim dworze
W eleganckiej Nowojorskiej kamienicy

Teraz nie robię źle

Teraz na tym świecie jest dużo zadufańców
Obłudników, którzy źle mnie nazywają
I krytykują mamę aby mnie zabrała
Nieważne jak mało posiadamy.

I chociaż nie musiałam się o nic matwić
Do kiedy skończyłam piętnaście lat
Ciągle słyszę desperację
W głosie mojej biednej mamy dzwoniącą mi w uszach

"To twoja jedyna szansa, Fancy, nie zawiedź mnie!
To twoja jedyna szansa, Fancy, nie zawiedź mnie.
Panie przebacz mi, co robię,
Ale jak chcesz, to zależy od ciebie
Nie zawiedź mnie,
Mama chce pomóc ci przenieść się na wyższe sfery"