Kakichoco - When the First Love Ends

Pierwszy pocałunek smakował jak łzy
Było tak jak w serialach
Gdy czekałam na właściwy moment,
na peronie rozbrzmiał dźwięk dzwonka

Zimowy wiatr otarł się o moje policzki
dlatego dmuchnęłam na swoje dłonie i splotłam je razem
Miasto oświetlone nocą wygląda jakby było magiczne
Nawet drzewa się świecą

Nie wiem dlaczego
Nie potrafiłam wyjawić swych uczyć
Podjęłam już decyzję
Wszystko gra
Nie będę się za siebie oglądać

Dziękuję, żegnaj
Bolesne uczucie osamotnienia
Gdybym się zatrzymała to pewnie zaczęłabym wszystko wspominać
dlatego
Dziękuję, żegnaj, nie będę płakać
Kiedy o tym myślałam
powoli zaczął padać śnieg
Dotknęłam go, a on rozpuścił się i zniknął

Szliśmy na kolejny peron
para obok wydawała się taka radosna
"Spójrz, pierwszy śnieg!"
Chciałabym, aby między nami tak było
Pierwszy raz sama
zrobiłam szalik

Jak mogłabym ci go teraz dać?
Jestem tchórzem, boję się
Gdyby to było wspomnienie
to nie przeszkadzało by mi to
Czy mówię prawdę?

Dziękuję, żegnaj
Wiedziałam że pewnego dnia
taki dzień nadejdzie
Mimo to
Dziękuję, żegnaj
Cała drżę
Pociąg zaraz przyjedzie
Teraz tylko to
mnie niepokoi

Chcę być z tobą
Bardzo tego pragnę
Moja dłoń jest pusta
Hej, czy właśnie to nazywamy pożegnaniem?

Muszę iść
wiem o tym
Wiem też, że jesteś miły
dlatego
"...puść moją dłoń"
Cieszę się że się spotkaliśmy
Kocham cię

Dziękuję, żegnaj
Nie wiem co powiedzieć
Jak na razie stać mnie tylko na
"Czy...
Odległość między naszymi ustami spadła do zera
...mogę zapłakać ten jeden raz?"
Słowa są już zbędne
Po prostu mocno mnie przytul

Za rok o tej samej porze,
ciekawe kim będę
kim ty będziesz