Kagamine Len - Night Walker

Kiedy budzę się w straszliwie lodowatej ziemi,
Przekopuję się przez glebę, a moje złamane palce nawet nie bolą
Kto mnie tutaj zakopał? Gdzie jest "tutaj"?
I kim, kim, kim ja jestem?

Czym jest to robaczywe, przypomniane wspomnienie?
Twój głos, twoja twarz
Muszę pójść cię zobaczyć
Oprócz ciebie nie mam nic, zupełnie nic

Powlekę to ciężkie ciało i pójdę
Światła miasta są daleko
Pozbawiony życia, przebywam w tym ciele
Nie mogę zlokalizować twojego imienia, moja ukochana

Ukrywając to w osłonie nocy, to odrażające ciało
Obdarte ubrania, połamane nogi, zatrzymany czas
Wołam kogoś poprzez jęczenie z tego zwiędłego gardła
Rozumiem. To twoje imię, czyż nie?

Czym jest to zgniłe, zjedzone, przypomniane wspomnienie?
Słowa, które wymieniliśmy tamtego dnia
Nie będzie samotnie. Będę tam bardzo szybko.
Nie mogę cię zostawić samej

Odciski palców delikatnej ciebie
Są tym, co może wypełnić dziury w moim sercu
Pozbawione życia, to pali w tym ciele
Migający, niebieski płomień

Moje paznokcie, które odpadły (Martwy)
Nawet nie oddycham
To nie boli (Martwy)
Nic nie czuję
Ale wtem... Dlaczego? (Martwy)
Głęboko, głęboko w mojej piersi
Coś się wybudza (Martwy)
Co to jest?

Nie chciałem tego pamiętać
Twojego ostatecznego uśmiechu
To było, jakbyś oglądała szkodnika wijącego się w brudzie
Pełna pogardy

Powlekę to ciężkie ciało i pójdę
Do twojego domu. Bardzo szybko
Pozbawione życia, to ciało się porusza
Nie mogę umieścić dla tego nazwy. Tego przekleństwa

Kiedy budzę się w straszliwie lodowatej ziemi,
Jesteś... Kim... Jestem... Co... Cóż, to nie ma znaczenia
Przyszedłem cię zobaczyć. Kocham cię
Nawet śmierć nie może nas rozdzielić, wiesz
A więc, teraz, chodź - otwórz te drzwi