John Frusciante - Crowded

Szedł tam dokąd bałem się pójść
Przyszedł do mnie mówiąc: „nie możesz widzieć tego co mnie uderzyło”
Krew była mi ochroną
Tęskniła moja dusza, by powiedzieć mi co było
Zjednoczone na drodze prawości
Wyłamujemy się, wyłamujemy się
Wyprzedzamy przenikające nas zmysły
Idziemy na dno, na dno
Tylko po to by się od niego odbić aż na szczyt
Nie potrzebowałem pełni umysłu
Zagubiony zawołałem
Czułem mego serca bicie, bicie serca
To nieomylne spojrzenie;
Widziałem go jako faceta,
Którego obraz ukazuje to co niewidzialne
Szedł tam dokąd bałem się pójść
Przyszedł do mnie mówiąc: „nie możesz Widzieć tego co mnie uderzyło”
Krew była mi ochroną
Tęskniła moja dusza, by powiedzieć mi co było
co jest
Oh, pozwoliłem by ten rak się rozprzestrzenił
Panie, utrzymuje mnie to w świętości
wołam na Twoją odpowiedź
Za zło trzeba ukarać
Nie zważając od kogo prawdziwie pochodzimy
w głąb fali
Trzymając się w wodzie co niewidoczna płynie aż utonę, aż utonę
Chcę być tylko na początku