Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Joan Osborne
Joan Osborne - Raglan road
Raglan road
Tekst dodał(a): pavlina1989
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): HnauHnakrapunt
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): KGEGU
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
On Raglan Road on an Autumn day
I saw her first and knew,
that her dark hair would weave a snare
that I might one day rue.
I saw the danger yet I walked
along the enchanted way.
And I said, "Let grief be a fallen leaf
at the dawning of the day."
On Grafton Street in November,
we tripped lightly along the ledge
of a deep ravine where can be seen
the worth of passions pledge.
The Queen of Hearts still making tarts
and I not making hay.
Oh, I loved too much by such, by such
is happiness blown away.
I gave her gifts of the mind,
I gave her the secret sign that's known
to the artists who have known the true
gods of sound and stone.
And word and tint I did not stint
for I gave her poems to say.
With her own name there and her dark hair,
like clouds over fields of May.
On a quiet street where old ghosts meet
I see her walking now,
away from me so hurriedly.
My reason must allow,
that I had ruled, not as I should.
A creature made of clay.
When the angel woos the clay,
he'll lose his wings at the dawn of day.
I saw her first and knew,
that her dark hair would weave a snare
that I might one day rue.
I saw the danger yet I walked
along the enchanted way.
And I said, "Let grief be a fallen leaf
at the dawning of the day."
On Grafton Street in November,
we tripped lightly along the ledge
of a deep ravine where can be seen
the worth of passions pledge.
The Queen of Hearts still making tarts
and I not making hay.
Oh, I loved too much by such, by such
is happiness blown away.
I gave her gifts of the mind,
I gave her the secret sign that's known
to the artists who have known the true
gods of sound and stone.
And word and tint I did not stint
for I gave her poems to say.
With her own name there and her dark hair,
like clouds over fields of May.
On a quiet street where old ghosts meet
I see her walking now,
away from me so hurriedly.
My reason must allow,
that I had ruled, not as I should.
A creature made of clay.
When the angel woos the clay,
he'll lose his wings at the dawn of day.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieNa Raglan Road w jesienny dzień
Zobaczyłem ją po raz pierwszy i wiedziałem,
Że jej ciemne włosy mogą uwić sidło
W które pewnego dnia wpadnę
Widziałem niebezpieczeństwo, lecz brnąłem dalej
Zaczarowaną drogą
I powiedziałem 'Niech smutek będzie jak opadły liść
O początku dnia"'
Na Grafton Street w listopadzie
Stąpaliśmy lekko wzdłuż krawędzi
Głębokiego wąwozu, gdzie mogliśmy zobaczyć
Wartość deklaracji uczuć
Królowa Kier wciąż piekąca ciastka
A ja nie zbierający siana
O, kochałem zbyt mocno i tak
Wiatr porwał nasze szczęście
Dałem jej dary swojego umysłu
Dałem jej tajemny znak
znany artystom, którzy poznali prawdziwych
Bogów dźwięku i kamienia
Słowa i barwy jej nie żałowałem
Bo podarowałem jej wiersze do recytowania
Z jej własnym imieniem i ciemnymi włosami
Jak chmury nad polami w maju
Na cichej ulicy, gdzie spotykają się stare duchy
Widzę ją teraz, jak idzie
Odchodzi ode mnie pospiesznie
Mój rozum dopuszcza
Że rządziłem nie tak, jak powinienem był
Istota z gliny...
Kiedy anioł zaleca się do gliny
Straci swoje skrzydła o świcie
Zobaczyłem ją po raz pierwszy i wiedziałem,
Że jej ciemne włosy mogą uwić sidło
W które pewnego dnia wpadnę
Widziałem niebezpieczeństwo, lecz brnąłem dalej
Zaczarowaną drogą
I powiedziałem 'Niech smutek będzie jak opadły liść
O początku dnia"'
Na Grafton Street w listopadzie
Stąpaliśmy lekko wzdłuż krawędzi
Głębokiego wąwozu, gdzie mogliśmy zobaczyć
Wartość deklaracji uczuć
Królowa Kier wciąż piekąca ciastka
A ja nie zbierający siana
O, kochałem zbyt mocno i tak
Wiatr porwał nasze szczęście
Dałem jej dary swojego umysłu
Dałem jej tajemny znak
znany artystom, którzy poznali prawdziwych
Bogów dźwięku i kamienia
Słowa i barwy jej nie żałowałem
Bo podarowałem jej wiersze do recytowania
Z jej własnym imieniem i ciemnymi włosami
Jak chmury nad polami w maju
Na cichej ulicy, gdzie spotykają się stare duchy
Widzę ją teraz, jak idzie
Odchodzi ode mnie pospiesznie
Mój rozum dopuszcza
Że rządziłem nie tak, jak powinienem był
Istota z gliny...
Kiedy anioł zaleca się do gliny
Straci swoje skrzydła o świcie
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (1):