Jo Nesbø - Syk

Hej, piszę z miasta portowego
z kraju głęboko na południu
nie jestem taki, jakiego mnie pamiętasz
jeśli pamiętasz, tak jak ja

nie kocham Cię
jak kiedyś mówiłem
pomyślałem, najlepiej będzie, gdy się dowiesz
więc nie czekaj, schorowana, tam gdzie jesteś

chora, chora, chora
z miłości

Oooo

nie mam żadnego planu czy adresu
brak nadziei, raczej brak tęsknoty
jedynie łódź, która żegluje o poranku
aż do nowego dnia i nieznanego portu

piszę pożeganie
tak jak i mój podpis
więc zapamiętaj moje imię
to ja byłem tym, który podróżował, chory od twojego imienia

chory, chory, chory
z miłości

słyszę, że dałaś innemu
przysięgę, którą kiedyś mi ofiarowałaś
więc ja oddałem mój pierścionek do piekła
piszę, żeby powiedzieć, że jestem nareszcie zdrowy

bez tęsknoty
z własnego więzienia
jestem wolny?
tak, jestem wolny

Oooo

piszę z miasta portowego
lecz jest już późno i skończyl mi się atrament
moje linki zerwały się i o poranku
odpłynę

tam gdzie dni są piękne, noce łagodne
a Wenus samotną planetą
w którą wpatruję się gdy kładę się spać

chory, chory, chory
z miłości

Oooo