Jeroen van der Boom - Werd De Tijd Maar Teruggedraaid

Wiele było między nami rozmów
Teraz nie pada żadne słowo
I dla świętego spokoju kłótnie są łagodzone
Twój głos wnika we mnie do środka
Rozumiem cię słowo w słowo
Ale to już tak dawno temu było
Gdy naprawdę cię słyszałem
Ogień który wciąż płonie
Jest teraz płomieniem, który ostrzega
A mnie już nie będzie dane wiedzieć
Dlaczego wciąż mnie ranisz
Znam cię przecież jak nikogo innego
I ty jesteś do mnie przyzwyczajona
Tak bardzo mi ciebie brakuje
Podczas gdy tutaj jesteś
Gdyby dało się cofnąć czas
Moglibyśmy zacząć od nowa
Poprawiłbym wówczas to wszystko wraz z tobą
Twoja rana ostygła, twoje serce się ochłodziło
Łzy w twoich oczach już nie są przeznaczone dla mnie
Róże tam na stole wykrwawiają się powoli na śmierć
A ja jakby z wbudowanym autopilotem ciągle ci wybaczam
Nie mogę cię już więcej poczuć i ty już mnie nie przenikasz
Jesteśmy tutaj jeszcze, ale nie ze względu na siebie
Gdyby dało się cofnąć czas
Moglibyśmy zacząć od nowa
Poprawiłbym wówczas to wszystko wraz z tobą
Gdyby dało się cofnąć czas
Weszłabyś po raz pierwszy w moje życie
Chciałbym dać znów wszystko za jedno okamgnienie
(bycia) Z tobą
Gdybyś mogła powiedzieć ten jeden raz
„Mój najdroższy kocham cię”
Gdyby dało się cofnąć czas
Moglibyśmy zacząć od nowa
Poprawiłbym wówczas to wszystko wraz z tobą
Gdyby dało się cofnąć czas
Weszłabyś po raz pierwszy w moje życie
Chciałbym znów móc zrobić wszystko i tylko dla ciebie
Gdybyś mogła powiedzieć ten jeden raz
„Mój najdroższy kocham cię”