Irena Santor - Jak zasuszony w książce kwiat

Melodie i słowa dawnych piosenek
Na wpół wyblakłe jak stary sztych
Ze snu się budzą, gdy wiatr wyważy
Drzwi od lamusa lub okna na strych

I walczyk babuni, i tanga refreny
I werble marszowe żołnierskich dni
Kluczem przelotnych ptaków przynoszą
W łopocie skrzydeł uśmiech i łzy

Jak zasuszony w książce kwiat
Ten dawny, zapomniany świat
Zachował się w piosence
Na nowo nie zakwitnie już
Pożółkły liść czy płatek z róż
Już nigdy więcej

Wczorajszy przypomina dzień
Niby we mgle niknący cień
Ten zasuszony w książce kwiat
Z minionych chwil, z minionych lat
Po których został ślad
Zaklęty słowami w piosence
Po których został tylko ślad
Zaklęty słowami w piosence

Ta dawna piosenka, dziś już zabytek
Jak secesyjny kredens lub stół
Konie w zaprzęgu, stangret na koźle
Krople laurowe, nalewka z ziół

Więc jeśli usłyszysz wśród gwarnej ulicy
Że dawne melodie orkiestra gra
W akordzie wspomnień brzmi dominanta
Że czas nie wraca, piosenka trwa

Jak zasuszony w książce kwiat
Świat naszych wspomnień z dawnych lat
Zachował się w piosence
Powraca i melodią swą
Ubarwia go kolorów grą
Zamienia w tęczę

Wczorajszy przypomina dzień
Tak jak przez mgłę, tak jak we śnie
Ten zasuszony w książce kwiat
Z minionych chwil, z minionych lat
Po których został ślad
Zaklęty słowami w piosence
Po których został tylko ślad
Zaklęty słowami w piosence