Hukos - Zdradzę Ci sekret

Pozwól, że zdradzę Ci sekret, jeśli jeszcze sam tego nie doświadczyłeś w swoim życiu.
To taka lekcja, którą prędzej, czy później przejdzie każdy z nas.
Być może to jest właśnie ten nieuchwytny moment, mgnienie chwili krótsze niż mrugnięcie powiek, w którym los niepostrzeżenie zmienia chłopców w mężczyzn.
Niewidzialny próg mitycznej dorosłości.
Poczujesz wtedy tylko nagłe ukłucie gdzieś na dnie serca.
Nie lękaj się jednak, każdy ból czyni nas silniejszymi.
Zmieni się wtedy wszystko, choć pozornie wszystko pozostanie takim, jakie było dawniej.
Jeśli wszechmogący Bóg stworzył nas na swój obraz i podobieństwo, to musiał oglądać swój majestat w upiornym, krzywym zwierciadle.
Ludzie są z natury rzeczy słabi.
Ludzie to tylko przypadkowa suma niedoskonałości.
Ludzie zawodzą...zawsze...
Jeśli kiedykolwiek powiedziałeś, że dałbyś sobie uciąć rękę za swego brata, to witaj w okrutnym świecie jednorękich bandytów.
Krople deszczu żłobią skały.
Wiatr nanosi ziarna piasku nieuchronnie przysypując miejsca mające ocaleć od zapomnienia.
Czas beznamiętnie i niepostrzeżenie zmienia najtwardsze więzy braterstwa krwi we wspomnienia, po których zostają tylko brunatne plamy hemoglobiny na wyjałowionej ziemi.
Zawiść, zazdrość, pieniądze, splendor i sława... Diaboliczne zabawki w rękach bezimiennego demiurga pociągającego za sznurki w odwiecznym teatrze ludzkich marionetek.
Nie trać czasu na poszukiwanie sensu i praprzyczyny.
Istnieją pytania, na które nie ma odpowiedzi.
Przyjmij życie takie, jakim jest.
Rodzimy się i umieramy sami....
To są właśnie wielkie wojny małych ludzi.