Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Horytnica
Popularne teksty
12. Bryska - Obca
Horytnica - Honor Legionisty
Honor Legionisty
Tekst dodał(a): yhmov
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): EmilianVelGonzo
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): agata45654
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Wracali z powstania obdarci bojowcy
Zakopali sztandar tam na skraju wioski
Będzie jeszcze Polska, szeptał mi mój ojciec
Zabrali go rankiem,poszedł na katorgę
Tuż przed samą śmiercią wrócił mój chorąży
Prawił o wolności,ale jej nie dożył
Ból przeszywał myśli, ból straty rodziny,
Wielu w nich rzucało szyderstwa i drwiny.
Mijał czas dzieciństwa wśród głodu i chłodu
Polska nam się śniła przez lata zaborów
Drogo przyszło płacić za okruch przekory
Samotnością w tłumie dekadenckiej sfory
Więźniowie sumienia brnęli wbrew większości
Niósł się z cel więziennych duch niepodległości
Wśród zobojętnienia,zdrady,nienawiści
Maszerowaliśmy - pierwsi legioniści.
Wołasz za mną Polsko ale już nie słyszę
Wiatr nad mogiłą suchy liść kołysze
Płyną twoje słowa, rozpalając serca
Mniej masz w swym oddziale o jednego strzelca
Tam gdzie moja żona, a z nią dwoje dzieci
Płynie myśl ostatnia, ku niej właśnie leci
Do mojej córeczki i do mego syna
Trafił list ostatni, smutna to godzina
Niósł pod swym mundurem żołnierz słowa ojca
Nigdy nie ustawaj, będzie jeszcze Polska
Odkopany sztandar, choć podarty w walce
Prowadził straceńców na oprawcy szańce
W korowodzie bitew rosła jego chwała
Rozkaz komendanta zasnąć nie pozwalał
Honor legionisty to zwycięstwo w walce
Zatem szli zwyciężać zdobywając szańce.
Z cynicznym uśmiechem patrzyli zaborcy
Na płomienne duchy, na siłę młodości
Sycił się nią płomień, światłem wielu ofiar
Kładł swój los na szali, kto tę ziemię kochał
Sami przeciw wszystkim, iskra pośród mroku
Trwaliśmy w swej woli, testamencie przodków
Który w listopadzie został wypełniony
Gdy sen stał się jawą w tym dniu upragnionym.
Wołasz za mną Polsko ale już nie słyszę
Wiatr nad mogiłą suchy liść kołysze
Płyną twoje słowa, rozpalając serca
Mniej masz w swym oddziale o jednego strzelca
Tam gdzie moja żona, a z nią dwoje dzieci
Płynie myśl ostatnia, ku niej właśnie leci
Do mojej córeczki i do mego syna
Trafił list ostatni, smutna to godzina
Zakopali sztandar tam na skraju wioski
Będzie jeszcze Polska, szeptał mi mój ojciec
Zabrali go rankiem,poszedł na katorgę
Tuż przed samą śmiercią wrócił mój chorąży
Prawił o wolności,ale jej nie dożył
Ból przeszywał myśli, ból straty rodziny,
Wielu w nich rzucało szyderstwa i drwiny.
Mijał czas dzieciństwa wśród głodu i chłodu
Polska nam się śniła przez lata zaborów
Drogo przyszło płacić za okruch przekory
Samotnością w tłumie dekadenckiej sfory
Więźniowie sumienia brnęli wbrew większości
Niósł się z cel więziennych duch niepodległości
Wśród zobojętnienia,zdrady,nienawiści
Maszerowaliśmy - pierwsi legioniści.
Wołasz za mną Polsko ale już nie słyszę
Wiatr nad mogiłą suchy liść kołysze
Płyną twoje słowa, rozpalając serca
Mniej masz w swym oddziale o jednego strzelca
Tam gdzie moja żona, a z nią dwoje dzieci
Płynie myśl ostatnia, ku niej właśnie leci
Do mojej córeczki i do mego syna
Trafił list ostatni, smutna to godzina
Niósł pod swym mundurem żołnierz słowa ojca
Nigdy nie ustawaj, będzie jeszcze Polska
Odkopany sztandar, choć podarty w walce
Prowadził straceńców na oprawcy szańce
W korowodzie bitew rosła jego chwała
Rozkaz komendanta zasnąć nie pozwalał
Honor legionisty to zwycięstwo w walce
Zatem szli zwyciężać zdobywając szańce.
Z cynicznym uśmiechem patrzyli zaborcy
Na płomienne duchy, na siłę młodości
Sycił się nią płomień, światłem wielu ofiar
Kładł swój los na szali, kto tę ziemię kochał
Sami przeciw wszystkim, iskra pośród mroku
Trwaliśmy w swej woli, testamencie przodków
Który w listopadzie został wypełniony
Gdy sen stał się jawą w tym dniu upragnionym.
Wołasz za mną Polsko ale już nie słyszę
Wiatr nad mogiłą suchy liść kołysze
Płyną twoje słowa, rozpalając serca
Mniej masz w swym oddziale o jednego strzelca
Tam gdzie moja żona, a z nią dwoje dzieci
Płynie myśl ostatnia, ku niej właśnie leci
Do mojej córeczki i do mego syna
Trafił list ostatni, smutna to godzina
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieBedraggled fighters were coming back after the uprising
They buried the banner on the edge of village
There will be Poland, my father whispered to me
They have taken him in the morning and sent him on katorga*
Just before his death my warrant officer came back
He talked about freedom, but he didn't live to see it
Pain seized thoughts, pain of losing family
Many threw jeers and derisions at them.
Childhood passed among cold and hunger
We dreamed of Poland during years of partitions
We paid a heavy price for a bit of defiance
We paid with loneliness in the crowd of decadents
Prisoners of conscience went against the majority
The spirit of independence carried from prison cells
Among apathy, treason, hatred
We marched - the first legionaries.
You call for me, Poland, but I don't hear anymore
Wind sways a dry leaf above the grave
Your words flow, warming our hearts
You have one shooter less in your troop
Where my wife and two children are
There flows the last thought, towards them
To my daughter and to my son
Made it the last letter, it's a sad hour
A soldier carried under his uniform father's words
Never give up, there will be Poland
The banner is dug out, although torn in combat
It led the forlorn hope to the tormentor's ramparts
In a myriad of battles its glory rised
A commanding officer's order forbade to sleep
Legionary's honour is a victory in battle
So they went to triumph, taking the ramparts
The partitioners looked with a cynical smile
At fervent spirits, at the power of youth
A flame savoured it with a light of many sacrifices
Everyone who loved this land, put their life at stake
Alone against everyone, a spark in the darkness
We persisted in our will, in the will of the ancestors
Which was fulfilled in November
When a dream became reality in this longed-for day
You call for me, Poland, but I don't hear anymore
Wind sways a dry leaf above the grave
Your words flow, warming our hearts
You have one shooter less in your troop
Where my wife and two children are
There flows the last thought, towards them
To my daughter and to my son
Made it the last letter, it's a sad hour
*Katorga was a very hard forced labour in tsarist Russia, usually in Siberia. It was a punishment for serious crimes, but also for participating in uprisings.
They buried the banner on the edge of village
There will be Poland, my father whispered to me
They have taken him in the morning and sent him on katorga*
Just before his death my warrant officer came back
He talked about freedom, but he didn't live to see it
Pain seized thoughts, pain of losing family
Many threw jeers and derisions at them.
Childhood passed among cold and hunger
We dreamed of Poland during years of partitions
We paid a heavy price for a bit of defiance
We paid with loneliness in the crowd of decadents
Prisoners of conscience went against the majority
The spirit of independence carried from prison cells
Among apathy, treason, hatred
We marched - the first legionaries.
You call for me, Poland, but I don't hear anymore
Wind sways a dry leaf above the grave
Your words flow, warming our hearts
You have one shooter less in your troop
Where my wife and two children are
There flows the last thought, towards them
To my daughter and to my son
Made it the last letter, it's a sad hour
A soldier carried under his uniform father's words
Never give up, there will be Poland
The banner is dug out, although torn in combat
It led the forlorn hope to the tormentor's ramparts
In a myriad of battles its glory rised
A commanding officer's order forbade to sleep
Legionary's honour is a victory in battle
So they went to triumph, taking the ramparts
The partitioners looked with a cynical smile
At fervent spirits, at the power of youth
A flame savoured it with a light of many sacrifices
Everyone who loved this land, put their life at stake
Alone against everyone, a spark in the darkness
We persisted in our will, in the will of the ancestors
Which was fulfilled in November
When a dream became reality in this longed-for day
You call for me, Poland, but I don't hear anymore
Wind sways a dry leaf above the grave
Your words flow, warming our hearts
You have one shooter less in your troop
Where my wife and two children are
There flows the last thought, towards them
To my daughter and to my son
Made it the last letter, it's a sad hour
*Katorga was a very hard forced labour in tsarist Russia, usually in Siberia. It was a punishment for serious crimes, but also for participating in uprisings.
Historia edycji tłumaczenia
| Wykonanie oryginalne: |
Horytnica Edytuj metrykę |
|---|---|
| Covery: |
Shay, |
Komentarze (6):