Henryk Rejmer - Za wolność umierać jest słodko

Tak wiele jest miast na tym świecie,
Że mógłbym wymienić ze sto.
Lecz jedno z warszawska jak Mars na lawecie,
Jechało wśród zgliszczy na stos.
Walczyło do końca, by polec z honorem,
Wróg dławiąc się pił bratnią krew,
A łuny jak znicze płonęły wieczorem,
Powstańców brawurą karmiła się śmierć.

Ref: Za wolność umierać jest słodko,
Choć jeszcze chciałoby się żyć.
Z barykad we wroga siec salwą stukrotną,
I patrzeć jak kona we krwi.

Bóg milczał nad miasta mogiłą,
Jak zwykle niewiele on mógł.
Alianci w fortecach spieszyli z pomocą,
Zrzutami spłacali swój dług.
Warszawa w żałobie jak kondukt milcząca,
W ruinach pożary i płacz,
I boleść po zmarłych jak matka cierpiąca,
Co syna żołnierza żegnała we łzach.