Henryk Rejmer - Braciom Wajnerom (Wysocki)

Długo nie śpiewałem, uwierzcie, nie z lenistwa,
Żona w Paryżu, kumple w pudle drugi rok.
Nawet Gleb Żiegłow choć ględził coś tam przy piwku,
Nie zaśpiewał nic przez pięć wieczorów pod rząd.

Pracowałem na GESach, TECach i kanałach,
Widziałem już wszystko, ale nie to, co tu.
Zielony stary dąb był cały w inicjałach,
Kola Wołkow wśród płodnych autorów prym wiódł.

I w gorących moich poetyckich żyłach,
Rozgrzewanych herbatą przez noc aż po świt,
Zrodziła się chęć by kopać w starodrukach.
Niestety, jak dotąd nie znalazłem w nich nic.

Leżały puste puszki na nieznanej drodze,
Chatki na nóżkach – takich nie zobaczysz już.
Trafiły mi się tutaj dwie kotki marcowe,
Proszę ich o piosnkę, a te w pisk, no cóż.