Hanka Ordonówna - Na cześć Nieznanego Żołnierza

Czyś walczył z Niemcem, czy z Moskalem,
czyś był z Pomorza, czy spod Tatr,
żegnała ciebie matka z żalem
i płakał wiatr, żałobny wiatr...

ref. Dziś przy twym pomniku,
mały żołnierzyku,
ten lud, za których padł,
z wyrwanych serc ci rzuca kwiat!

Czy cię szrapnele poszarpały,
czy bagnet przebił serce twe,
czy pocisk rozdarł na kawały -
kto dzisiaj wie? kto o tem wie?

ref. W ogniu, w huku, w dymie
rozwiał wiatr twe imię,
a w ziemię wsiąkła krew,
by wzrósł wolnością święty siew.

Żeś poszedł w dal na krwawe boje,
i okupiłeś wolność krwią,
jest dziś nieznane imię twoje,
wspomina wielki naród wciąż.

ref. Śpij w tym cichym grobie,
Polska śni się tobie...
Pod skroń podnieśmy dłoń,
na baczność stać, prezentuj broń!
Na baczność stać, prezentuj broń!