Galini - Dlaczego

Po prostu wrzuć na luz
Biały protest czarny wzór
Mimo starań i tak wszyscy są stawiani pod mur
Kim jesteś, jakim cudem znasz mą przestrzeń
W jaki sposób działasz, czy czujesz ten kompleks przestępstw
Sto nie tysiąc albo więcej, każdy sposób jest dobry by znienawidzić zemsty
Nie każdy wytrzymuje, daję radę naprzeciw stercie pretensji
Tylko sznur w chuj daleko od domu, jaki wzór, uszanuj
To decyzja podjęta odgórnie, miałem to samo przykro mi,
Nie wyszło, po prostu pękł sznurek
Widzisz kumpli, teraz to rozumiem, problem raczej nie
Gdy ktoś bliski odbiera sobie życie, teraz znam to znaczenie
Czujesz pustkę
Czujesz chociaż ty nic nie czułeś gdy próbowałeś z tego świata uciec
Nie umiem inaczej, kocham to co powoli tracę
Kocham chociaż mogłoby być inaczej
Masz talent żyj, nie ma nic po tamtej stronie
Dwa razy nie więcej, trzeciej szansy żaden człowiek nie odpowie
To koniec, umierasz
Tracisz ale co To Cię obchodzi
Stop, diable czemu to robisz
Weź mnie, nie mam nic do stracenia, chcę
Czemu nie, mogę cierpieć bezbronny cywil naprzeciwko wojny o masową przerwę
Tak, nie, czemu, dlaczego, wyrzucamy to co przynosi ulgę, prowadzi do niemożliwego
Nie wiesz co myśleć co robić, martwe życie,
Zatrzymany czas dla przeklętych nieznających drogi


Marny stan. pozbawiony moralności chłystek
Czemu nie, no chodź odbierzmy sobie życie
Tak myślisz, wątpię raczej tracisz serca bicie
Idź kup nam znicze, mam tylko mike i poszarpane chwile

Puść mnie, każdy mówi sen wolności
Zniewolone myśli wokół przegranej rzeczywistości
Pozbawiony sił, czujesz, nienawidzisz
Tracisz smak, tracisz rytm, wygnana wygrana
Powiedz, czego, powiedz więcej, powiedz zabij
Reanimacja reinkarnacji
Rap lekarzem na wszystko, ten bit
Nie umieraj pokaż czystość
Nisko, bardzo przykro
Ale komu zniknęła przyszłość
Bo tak już jest, gdy tracisz sens
Dlaczego tak, dlaczego powiedz
Ja wiem, że nie wiesz biegnę przez deszcz łez
Biegnę tracę, w azylu znaczeń
Noc potrafi kupić czas który ciągle gubię
I wciąż pokutuję za co, dlaczego on
Dlaczego nie ja, głupie pytania chociaż ich nie ma
Mogę, nie chcę wierze w to...
Że mogę, że potrafię, że to ma jakieś znaczenie
Wśród prostoty, marne zero....
Życie za życie to dewiza pięciu słów
Pięciu z ośmiu kartek w zeszycie
Trzy to kpiny kupnych słów zniszczonych przez antywirus
Znów to samo, nie mogę zasnąć
Proszę chociaż ten jeden raz pozwól mi złapać to co potrafię
Po serii zniszczeń z ruin mglistych istnień, chcę wciąż żyć, marzyć i istnieć...

Marny stan. pozbawiony moralności chłystek
Czemu nie, no chodź odbierzmy sobie życie
Tak myślisz, wątpię raczej tracisz serca bicie
Idź kup nam znicze, mam tylko mike i poszarpane chwile