Filipek x Foux - Pora dla buntowników ft. Radzias

[Filipek]
Łamię bariery, żyje by być tu wolnym atomem,
Między regałem a tomem, wypada tylko wczuć się w rolę.
Pole do popisu, rozkurw do bębnów,
Zakładam homonto na siewców fermentu.
Paru chciało za szybko, mieli zajawkę na betę,
Za procę sytych kumpli pije, nie kawkę, a setę.
Mam swoje ideały, spróbuj mnie zakuć,
Jestem nie do złamania - jak rudy na Pawiaku.
Czeka Cię misja "Filip", dawaj tu serca więcej,
Bo publika jak Einstein - ma teorię na Emc.
To pora dla buntowników, nadchodzi atak,
Nie dla skrzydlatych świń, co by chciały tu polatać.
Paru kumpli na wyspach, chociaż morze nas dzieli,
To jeszcze nam zadudnią rogami Amaltei.
To są nowe porządki, pośród tych łaków,
Niech inni robią nogi, nim uciekną ze strachu.
I chociaż ciągle mówią, że mi porachują kości,
Ja jestem jak Ned Stark, bo dla wartości
Straciłem głowę mała, choć dobrze to nie wróży,
To tak jak Stanis - wierzę w koniec burzy.

[Ref. x2 - Radzias]
Skaz nie brak nam na charakterze odkąd mainstream i podziemie mam na kłach,
A Ty się szykuj na rebelię - to mój ból, to mój krzyk, to mój czas.

[Radzias]
Nieludzki w swym buncie, bardziej niż scoia'tael,
Przedstawiam szybkie zdanie przez armię mych skojarzeń.
To energia rebelii w której harpaganie
Zaciśnięte pięści rozum zmienił w awangardę.
Impresji otoczenia w presję na otoczeniu,
Z wyglądu ogród Grzędowicza po wynaturzeniu.
Nic mi z nieba nie spadnie, nie potrzebny piorunochron,
Preferuje walkę w zwarciu, bo mam całe życie pod prąd.
Z Polski B, tworzy plan, taki jak nasz chory kraj,
I ten dystrykt to jedyna dziewiątka jaką na dłoni mam.
Przestawionych lat, tu do skroni raz,
Robię z kości [?] temu bym zawiesił zamiast broni, was.
Ja, w tym całą duszą, pasja zabija,
Czuje się jak Madame Tussaud w domu woskowych ciał.
Nie mów o straconych szansach, przez nie nie mogę spać,
Bo mam oczy na zapałkach, a w nich ogień Odyna.
Przedawkowany jest lęk i wysiłek
To nie złote strzały, lek w adrenalinie.
Stres wszelkiej maści po podpiersi płynie
Panaceum na rany od podciętych skrzydeł.

[Ref. x2 - Radzias]
Skaz nie brak nam na charakterze odkąd mainstream i podziemie mam na kłach,
A Ty się szykuj na rebelię - to mój ból, to mój krzyk, to mój czas.

[Filipek]
Nie dam się segregacji na gorszego rapera,
Prawdziwy czarny protest - mów mi Nelson Mandela.
Mainstream daje ciała w zalewie tych gości,
Radzias, Filipek - wotum nieufności.
Wpadam na teren, bragga mam szczere, a Ty fart pizdo,
Że bardziej śmieszy mnie twe najeżenie jak Bart Simpson.
Filip ma luz i kopie jak Bruce Lee gadany w rapach,
Te słowa się rozejdą jak bułeczki Billy Graham.

[Radzias]
Z takich typów się wykształcił gladiator,
Pokolenia niewolników, ludzie chcą Cię na własność.
Naród cierpiący na marazm od Wesela Wyspiańskiego,
Dziesiątkuje przykazania, te, które street dał mi w kredo.
Tu z myślami godzą, tylko noże na gardłach,
Rozwodzenie się nad sobą to najniższy mezalians.
A charyzma otoczenie przekształciła w barykady,
Bo gdy wrogów wbijam w ziemie, robią mi za palisady.

[Ref. x4 - Radzias]
Skaz nie brak nam na charakterze odkąd mainstream i podziemie mam na kłach,
A Ty się szykuj na rebelię - to mój ból, to mój krzyk, to mój czas.