Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Popularne teksty
20. Mako - Arkadia
Faun - König von Thule
König von Thule
Tekst dodał(a): Impresjonistka
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Kamil1999b
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): anjuna94
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Es war ein König in Thule,
gar treu bis an sein Grab,
dem sterbend seine Buhle
einen gold'nen Becher gab.
Es ging ihm nichts darüber,
er leert ihn jeden Schmaus;
die Augen gingen ihm über,
so oft er trank daraus.
Und als er kam zu sterben,
zählt er seine Städt' im Reich,
gönnt alles seinen Erben,
den Becher nicht zugleich.
Er saß beim Königsmahle,
die Ritter um ihn her,
im hohen Vätersaale
dort auf dem Schloß am Meer.
Dort stand der alte Zecher,
trank letzte Lebensglut,
und warf den heil'gen Becher
hinunter in die Flut.
Er sah ihn stürzen, trinken,
und sinken in das Meer,
die Augen täten ihm sinken,
trank nie einen Tropfen mehr.
gar treu bis an sein Grab,
dem sterbend seine Buhle
einen gold'nen Becher gab.
Es ging ihm nichts darüber,
er leert ihn jeden Schmaus;
die Augen gingen ihm über,
so oft er trank daraus.
Und als er kam zu sterben,
zählt er seine Städt' im Reich,
gönnt alles seinen Erben,
den Becher nicht zugleich.
Er saß beim Königsmahle,
die Ritter um ihn her,
im hohen Vätersaale
dort auf dem Schloß am Meer.
Dort stand der alte Zecher,
trank letzte Lebensglut,
und warf den heil'gen Becher
hinunter in die Flut.
Er sah ihn stürzen, trinken,
und sinken in das Meer,
die Augen täten ihm sinken,
trank nie einen Tropfen mehr.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieBył król w Thule,
wierny aż do grobu,
któremu umierająca kochanka,
dała złoty puchar.
To nie obchodziło go w ogóle,
opróżniał go każdej uczty,
jego oczy zwrócone były na niego,
tak często jak z niego pił.
A kiedy przyszło mu umrzeć,
Czy policzył miasta w swym królestwie?
Nie przyznawał swoim spadkobiercą,
tyle uwagi ile pucharowi.
Usiadł do królewskiego posiłku,
a rycerze wokół niego,
w wysokiej sali przodków,
tam w zamku nad morzem.
Tam stał stary hulaka,
przepijał ostatnie fragmenty życia,
i rzucił święty kielich
na dół do ścieków.
Widział jak upada ,pije
i tonie w morzu.
jego oczy opadły,
nigdy więcej nie pił.
wierny aż do grobu,
któremu umierająca kochanka,
dała złoty puchar.
To nie obchodziło go w ogóle,
opróżniał go każdej uczty,
jego oczy zwrócone były na niego,
tak często jak z niego pił.
A kiedy przyszło mu umrzeć,
Czy policzył miasta w swym królestwie?
Nie przyznawał swoim spadkobiercą,
tyle uwagi ile pucharowi.
Usiadł do królewskiego posiłku,
a rycerze wokół niego,
w wysokiej sali przodków,
tam w zamku nad morzem.
Tam stał stary hulaka,
przepijał ostatnie fragmenty życia,
i rzucił święty kielich
na dół do ścieków.
Widział jak upada ,pije
i tonie w morzu.
jego oczy opadły,
nigdy więcej nie pił.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Johann Wolfgang von Goethe Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2002 |
| Wykonanie oryginalne: |
Faun |
| Płyty: |
Zaubersprüche |
Komentarze (0):