Fabisz - Nie bez Ciebie

Nie chcę istnieć, bo wiem
Że chcę iść tylko z Tobą
Ty moją podporą, już
Nie jestem sobą, mówisz
Że nie jestem z Tobą.
Nie ma rzeczy które mnie bronią,
Ale jest wiele takich które bolą,
I nie myśl sobie ,że się żalę -
Ale jeśli życie idzie dalej bez nas
To ja zostaję.

Co jeśli powiem, że się boję?
Już nie mogę być tu, istnieć.
W tą samą stronę iść co życie.
Bo tak będzie chyba szybciej.
Ja siebie już w tym nie widzę.
Co jeśli powiem, że mi łzy płyną?
W dni kiedy brakuje powietrza.
Pogoda staje się smętna.
Choć piękna, lecz nie tak jak Ty.
Tak jak Ty - jaką Cię pamiętam.

Często się zastanawiam.
Co mam mówić, kiedy z kimś rozmawiam?
Co mam zrobić, kiedy mnie zostawiasz?
Gdzie mam kroczyć, gdzie mam patrzeć?
Kiedy nic nie widzą moje oczy własne?
Siedzę i płaczę, aż wstyd się przyznać.
Wszędzie gdzie nie spojrzę, Twoja podobizna.
Moja myśl nie chce Cię ode mnie wygnać.
Wybacz.
Moja wyobraźnia widzi Cię co chwila.
Moja osoba się od Ciebie już uzależniła.
Może nie lubisz kiedy coś nagrywam.
Chciałbym w końcu coś napisać i to nagrać tak,
żeby w Twoim sercu było słychać z echem tego tekstu.
I echem jego bicia.
Pamiętasz? "Inni nam mogą tylko zazdrościć".
Inni? Teraz z tej zazdrości chcą nas rozłączyć.
Nie wyobrażam sobie Ciebie z innym.
Czuję się winny, choć jestem inny.
I kocham Cię i nie na niby.

Co jeśli powiem, że się boję?
Już nie mogę być tu, istnieć.
W tą samą stronę iść co życie.
Bo tak będzie chyba szybciej.
Ja siebie już w tym nie widzę.
Co jeśli powiem, że mi łzy płyną?
W dni kiedy brakuje powietrza.
Pogoda staje się smętna.
Choć piękna, lecz nie tak jak Ty.
Tak jak Ty - jaką Cię pamiętam.

Teraz zrozumiesz czemu nie było kawałka "dla J".
Nadal nie poznałem takich słów, co oddadzą mnóstwo wyrazów.
I pokażą choć by część uczuć jakimi Cię darzę.
Trafnie określą to bóstwo.
Dadzą nazwę oczom, ustom.
Jeśli chodzi o gust to przekroczyłaś moje najśmielsze oczekiwania.
Tak, że bez wątpliwości wiem kogo widzieć chcę z rana.
Mimo tego, że do dupy ze mnie raper.
Tylko piszę tekst i nagrywam o tym co jest moim światem.
Ale nic innego nie mam, tylko to zostaje.
Nie odpuszczę - wiedz, ja chcę żyć w tym co jest już niezatapialne.
Dlatego do chwili, kiedy nie napiszesz.
Codziennie nagram dla Ciebie kawałek.
Dla Ciebie, o nas, na zawsze.

Co jeśli powiem, że się boję?
Już nie mogę być tu, istnieć.
W tą samą stronę iść co życie.
Bo tak będzie chyba szybciej.
Ja siebie już w tym nie widzę.
Co jeśli powiem, że mi łzy płyną?
W dni kiedy brakuje powietrza.
Pogoda staje się smętna.
Choć piękna, lecz nie tak jak Ty.
Tak jak Ty - jaką Cię pamiętam.