Emil Blef - Mam taką twarz

(Emil Blef)
Mam taką twarz, że ludzie mi ufają
Mówią do mnie, seplenią i jąkają
Wiesz, dla niektórych to nie łatwe
I gdy temat już umiera i nie mają co powiedzieć, mówią prawdę
W tedy słucham bo na sto zdań wszystkich, jedno będzie unikatem, każdy ma przebłyski
Chcę przez moment ponieść ich walizki, poznać bagaż
Z czym wygrywał, z czym się zmagał bo
Od odcięcia pępowiny, przez pierwszy klaps w tyłek
Do momentu kiedy łapiesz drugi oddech, człowiek żyje
Żeby poznać świństwa, szczęście, kilka gwałtów
Które oferuje rzeczywistość nam dla żartu
Wiem, taka ciekawość jest niezdrowa, ale chce wysłuchać tych momentów
By dały się splądrować, te historie dadzą mi natchnienia
Żebym mógł przeprowadzić na rzeczywistości drenaż

Komfort poznawania ludzi ma niewielu
A znam takich których z miejsca szanse są równe zeru
Powiedz swoją jeśli nie chcesz czuć tego dystansu
Dobre historie, zawsze słyszy się tylko w rewanżu
Wysłuchaj tych, które mam dla ciebie
Jeśli czujesz że obcujesz z prawdą, to dobre przeświadczenie
Choć nie wszystkie są moje czy prawdziwe
To mają cechę wspólną - ja jestem tym ogniwem
Wasze prawda a mój cytat:
Blef mówi prawdę poprzez kłamstwo, to ta płyta
I nawet jeśli kłamię, to ja to mogę robić, bo takie prawo od zawsze daje mi papier
Dobra historia jest jak pet i kawa
Dobra historia jest jak na nudnej drodze wariat
Każdy ma w zanadrzu kilka takich
Bo życie brudzi wszystkich, nie zostawia nagich
Chcę usłyszeć twoją historię
Bo przynajmniej powie coś o tobie, jeśli sama w sobie mnie nie porwie

Dobra historia jest jak pet i kawa
Dobra historia jest jak na nudnej drodze wariat
Każdy ma w zanadrzu kilka takich
Bo życie brudzi wszystkich, nie zostawia nagich
Chcę usłyszeć twoją historie
Bo przynajmniej powie coś o tobie, jeśli sama w sobie mnie nie porwie.