Elżbieta Czyżewska i Robert Polak - Piosenka o daremnym smutku

Wicher zawodzi na swojską nutę
Idzie ulicą daremny smutek
Mija gardziele cuchnących bram –
Idzie ulicą, idzie ulicą sam

Zaszedł do knajpy zalać robaka
W brudną ceratę krzywdy wypłakał
Sklął od ostatnich cały ten kram –
Idzie ulicą, idzie ulicą sam

Ktoś go zaprosił na wspólną wódkę:
"Skończ – mówi – smutku, z daremnym smutkiem" –
"Na diabła kończyć – powiadam – mam?" –
Idzie ulicą, idzie ulicą sam

"Sądzicie smutek po smutnej gębie
Nie wiecie, jakie w tym smutku są głębie
Jakie depresje nieznane wam" –
Idzie ulicą, idzie ulicą sam

"Lubię – powiada – smutek mój drański
Dobrze mi z sobą, bom ja słowiański
Coś z tych odwiecznych – powiada – dram" –
Idzie ulicą, idzie ulicą sam

"Wolę już zabrać z sobą do trumny
Smutek mój górny, smutek mój dumny
Lecz nim go z sobą wezmę aż tam
Idę ulicą, idę ulicą sam
Choćby ze światem było bógwico
Idę ulicą, idę ulicą sam"