Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Ellie Goulding
Popularne teksty
Ellie Goulding - Vincent
Vincent
Tekst dodał(a): olcia_197
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): jagoda1909
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): cvx
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Starry, starry night
Paint your palette blue and grey
Look out on a summer's day
With eyes that know the darkness in my soul
Shadows on the hills
Sketch the trees and the daffodils
Catch the breeze and the winter chills
In colors on the snowy linen land
Now I understand
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they did not know how
Perhaps they'll listen now
Starry, starry night
Flaming flowers that brightly blaze
Swirling clouds in a violet haze
Reflect in Vincent's eyes of china blue
Colors changing hue
Morning fields of amber grain
Weathered faces lined in pain
Are soothed beneath the artist's loving hand
Now I understand
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they did not know how
Perhaps they'll listen now
For they could not love you
But still your love was true
And when no hope was left in sight
On that starry, starry night
You took your life, as lovers often do
But I could've told you, Vincent
This world was never meant for one as beautiful as you
Starry, starry night
Portraits hung in empty halls
Frameless heads on nameless walls
With eyes that watch the world and can't forget
Like the strangers that you've met
The ragged men in ragged clothes
The silver thorn on the bloody rose
Lie crushed and broken on the virgin snow
Now I think I know
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they're not listening still
Perhaps they never will
Paint your palette blue and grey
Look out on a summer's day
With eyes that know the darkness in my soul
Shadows on the hills
Sketch the trees and the daffodils
Catch the breeze and the winter chills
In colors on the snowy linen land
Now I understand
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they did not know how
Perhaps they'll listen now
Starry, starry night
Flaming flowers that brightly blaze
Swirling clouds in a violet haze
Reflect in Vincent's eyes of china blue
Colors changing hue
Morning fields of amber grain
Weathered faces lined in pain
Are soothed beneath the artist's loving hand
Now I understand
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they did not know how
Perhaps they'll listen now
For they could not love you
But still your love was true
And when no hope was left in sight
On that starry, starry night
You took your life, as lovers often do
But I could've told you, Vincent
This world was never meant for one as beautiful as you
Starry, starry night
Portraits hung in empty halls
Frameless heads on nameless walls
With eyes that watch the world and can't forget
Like the strangers that you've met
The ragged men in ragged clothes
The silver thorn on the bloody rose
Lie crushed and broken on the virgin snow
Now I think I know
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen, they're not listening still
Perhaps they never will
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieGwiaździsta, gwiaździsta noc
Weź szarą i niebieską farbę
Wyjrzyj, spójrz na letni dzień
Oczami, które znają ciemność mojej duszy
Cienie na wzgórzach
Naszkicuj drzewa i żonkile
Uchwyć kolorem bryzę i zimowy chłód
Na zaśnieżonej, lnianej ziemi.
Teraz już rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś, by zachować zdrowe zmysły
Jak próbowałeś ich uwolnić
Nie słuchali, nie wiedzieli jak
Może teraz zaczną.
Gwiaździsta, gwiaździsta noc
Błyszczące, jaskrawe kwiaty
Fioletowa mgiełka wirujących chmur
Odbijająca się w porcelanowym błękicie oczu Vincenta
Kolory zmieniają odcień
Poranne pola skrzące się bursztynem
Wyblakłe twarze poorane cierpieniem
Ukojone kochającą ręką artysty.
Teraz już rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś, by zachować zdrowe zmysły
Jak próbowałeś ich uwolnić
Nie słuchali, nie wiedzieli jak
Może teraz zaczną.
Bo oni nie potrafili cię kochać
Lecz twoja miłość była prawdziwa
I gdy nie było już w tobie żadnej nadziei
Tamtej gwiaździstej, gwiaździstej nocy
Odebrałeś sobie życie
Jak często robią to kochankowie
Szkoda, że nie mogłem ci powiedzieć, Vincent
Na tym świecie nigdy nie było miejsca
Dla kogoś tak wspaniałego jak ty.
Gwiaździsta, gwiaździsta noc
Portrety zawieszone w pustych korytarzach
Nieobramowane głowy na anonimowych ścianach
Obserwują świat oczami
Które nie potrafią zapomnieć
Jak nieznajomi, których spotykałeś
Zniszczeni ludzie w zniszczonych ubraniach
Srebrny cierń, krwistoczerwona róża
Leżą zmiażdżone i złamane na dziewiczym śniegu.
Myślę, że już wiem, co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś, by zachować zdrowe zmysły
Jak próbowałeś ich uwolnić
Nie słuchali cię i nie słuchają wciąż
Możliwe, że nigdy nie zaczną.
Weź szarą i niebieską farbę
Wyjrzyj, spójrz na letni dzień
Oczami, które znają ciemność mojej duszy
Cienie na wzgórzach
Naszkicuj drzewa i żonkile
Uchwyć kolorem bryzę i zimowy chłód
Na zaśnieżonej, lnianej ziemi.
Teraz już rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś, by zachować zdrowe zmysły
Jak próbowałeś ich uwolnić
Nie słuchali, nie wiedzieli jak
Może teraz zaczną.
Gwiaździsta, gwiaździsta noc
Błyszczące, jaskrawe kwiaty
Fioletowa mgiełka wirujących chmur
Odbijająca się w porcelanowym błękicie oczu Vincenta
Kolory zmieniają odcień
Poranne pola skrzące się bursztynem
Wyblakłe twarze poorane cierpieniem
Ukojone kochającą ręką artysty.
Teraz już rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś, by zachować zdrowe zmysły
Jak próbowałeś ich uwolnić
Nie słuchali, nie wiedzieli jak
Może teraz zaczną.
Bo oni nie potrafili cię kochać
Lecz twoja miłość była prawdziwa
I gdy nie było już w tobie żadnej nadziei
Tamtej gwiaździstej, gwiaździstej nocy
Odebrałeś sobie życie
Jak często robią to kochankowie
Szkoda, że nie mogłem ci powiedzieć, Vincent
Na tym świecie nigdy nie było miejsca
Dla kogoś tak wspaniałego jak ty.
Gwiaździsta, gwiaździsta noc
Portrety zawieszone w pustych korytarzach
Nieobramowane głowy na anonimowych ścianach
Obserwują świat oczami
Które nie potrafią zapomnieć
Jak nieznajomi, których spotykałeś
Zniszczeni ludzie w zniszczonych ubraniach
Srebrny cierń, krwistoczerwona róża
Leżą zmiażdżone i złamane na dziewiczym śniegu.
Myślę, że już wiem, co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś, by zachować zdrowe zmysły
Jak próbowałeś ich uwolnić
Nie słuchali cię i nie słuchają wciąż
Możliwe, że nigdy nie zaczną.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Don McLean Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Don McLean |
| Rok wydania: |
1971 |
| Wykonanie oryginalne: |
Don McLean |
| Covery: |
James Blake, Ellie Goulding |
| Płyty: |
Vincent Single February 14, 2018 |
| Ścieżka dźwiękowa: |
Komentarze (1):