Domenico Modugno - Come stai?

Jak się masz?
Myślałem właśnie o tobie, wiesz,
co dziwne właśnie tu
gdzie wszystko się skończyło,takie spotkanie nasze
niemal nie wydaje mi się prawdziwe,
może śnię, a jednak nie, ty naprawdę jesteś,
ty naprawdę jesteś, ty naprawdę jesteś.
Jak się masz?
Od wtedy, powiedz mi, czy myślałaś o mnie kiedykolwiek,
ja o tobie myślałem, tak, ja za tobą tęskniłem, tak,
szukałem cię, szukałem cię.
Moja droga,
nie wiem co powiedzieć, pozwól mi patrzeć,
nie zmieniłaś się. Jak się masz?
Jak się masz?
Kochanie moje, jaką radość mi dajesz,
od dnia który skończył, miałem wielki lód tu,
który słabo topnieje.
Nie, nic się nie wydarzyło, tego czasu nie było,
kocham cię jak kiedyś, może więcej, może bardziej.
Jak się masz?
Jesteś piękna, piękna, piękna, bardziej niż kiedykolwiek,
piękne jest twoje cierpienie, cudowna miłość,
która nie chce umierać.
Moja droga,
co robisz, ty płaczesz
w moich ramionach, jak się czujesz?
Od wtedy minęło tak wiele czasu,
ale nasza była cudowna miłość
bo żyliśmy od chwili do chwili, dogłębnie.
Wtedy moja towarzyszka wyrządziła mi wielką przykrość,
wyjechała, wyjechała na wycieczkę,
z której nie wraca się już.
Lecz ja oczekuję jej, oczekuję jej nadal,
bo jestem pewny, że wróci
a kiedy przybędzie to ja jej powiem, po prostu.
Jak się masz?
Jest tak, że czekam na ciebie i ty to wiesz,
znasz moje cierpienie, cudowna miłość,
która nie chce umierać.
Moja droga,
nie mów mi nic, daj mi dłoń
i w milczeniu weź mnie ze sobą.