DKA - Daj mi znak

Wszyscy go szukają i ja też go szukam,
pytają się, gdzie jest, samemu lub w grupach.
Tworzą też religię, by wzmocnić ten proces,
czasami popierają się tym prostym bełkotem.
Mówiłem to raz, tam nie znajdziesz łask,
gdyby nie ta pasja wąchałby mnie już ten piach
i bluzgałby mnie świat i pisałbym we łzach,
że trzeba kończyć tą zabawę, trzeba zacząć ćpać.
Spoglądam w górę i wytężam wzrok,
gdy patrzę na ten tłok, gwiazd wszystko świeci,
ludzie święci są podobno, a mnie męczy ten tłum,
który ciągle pyta, gdzie jest Bóg, o ile chcą zobaczyć go tu
Jak już umrę, to podobno urosną mi skrzydła
i wzniosę się nad świat, żeby w końcu stąd się wyrwać.
Nie widzisz twardych zasad, połamanych ludzi,
którzy tylko złem chcą nam odpłacać.

Ref.
Nie wybadam wiele, by już nie wątpić w Twoją moc,
chciałbym tylko jakiś znak, więc po prostu daj mi go
Daj mi, daj mi, daj mi, daj mi,
daj mi, daj mi, daj mi, daj mi.

Zrobiłem już tak wiele, że czasem zapominam
Tyle lat już za mną zgasło, ile jeszcze chce się trzymać,
Tutaj chodzą przecież różni ludzie
i coraz dłużej wątpią, oskarżając innych, cię o bycie tchórzem,
o bycie durniem, zasłaniając się tym świętym sznurem,
zgasła nad nim wina, z rąk ucieka sprawiedliwość,
i zatem patrzy, czy jesteś więźniem czy masz czapkę księdza,
on to widzi, czy masz metr pięćdziesiąt czy dwa dwadzieścia
Wiara jest tak szczera miłość amen, to nas trafiło amen,
choć nam odbiło, amen, chciwość stała się tym ludzkim panem,
Nawet to, że mówię o tym często
i uspokaja moich myśli, szaleje to tętno
Dziennie widzę świętych, choć widzę zło, gdy jest ciemno
Nie chcę żyć w tej świadomości, że to już jest wszystko.
Na co stać tą ludzkość, gdzie jesteś Boże daj mi znak prędko,
by zakończyć tą moralność ludzką, bliską.

Ref.
Nie wybadam wiele, by nie wątpić w Twoją moc,
chciałbym tylko jakiś znak, więc po prostu daj mi go
Daj mi, daj mi, daj mi, daj mi,
daj mi, daj mi, daj mi, daj mi.