Digital Daggers - Out of My Head

W porcelanie, jest pęknięcie
Widziałam twoją ciemną stronę
Teraz nie ma powrotu,
Posmakowałam trucizny, tej na twoim języku,
To niemalże mnie nie zabiło.

Wiem co jest pod tą maska.
To co wydawało się dobre na pierwszy rzut oka jest atakowane
Jestem wrakiem, szkoda została dokonana
To niemalże mnie zabiło.

Kochałam Cię jak płonącą podobiznę.
Teraz pozostał tylko popiół.
(Teraz pozostał tylko popiół)
W tych najmroczniejszych naszych dniach
Każda tego cząstka boli

Pozbieram się, pozbieram się, pozbieram się.
Wyrzucę to z mojej głowy.
To się zdmuchnie.
Pozbieram się, pozbieram się, pozbieram się.
Wyrzucę to z mojej głowy.
Muszę odpuścić.


Taki rozczarowany podczas rozstania,
Twoje ręce mnie owinęły.
Trudno było się wydostać.
Zastygłam, nie mogłam uciec.
To niemalże mnie zabiło.

Dałam się w to wciągnąć, kochałam Cie jak płonącą podobiznę,
Teraz pozostał tylko popiół.
(Teraz pozostał tylko popiół)
W tych najmroczniejszych naszych dniach
Każda tego cząstka boli, boli, BOLI!

Pozbieram się, pozbieram się, pozbieram się.
Wyrzucę to z mojej głowy.
To się rozpryśnie.
Pozbieram się, pozbieram się, pozbieram się.
Wyrzucę to z mojej głowy.
Muszę odpuścić.


Twoje serce było ciekawą obsesją.
Nie czuje tego, nie czuje tego.
Twoje serce było ciekawą obsesją.
Nie mogę tego ukraść, nie mogę tego ukraść.
Odejdę, odejdę, będzie w porządku.
Odejdę, odejdę, Boże, ja chce zostać.

Pozbieram się, pozbieram się, pozbieram się.
Wyrzucę to z mojej głowy.
To się rozpryśnie.
Pozbieram się, pozbieram się, pozbieram się.
Wyrzucę to z mojej głowy.
Muszę odpuścić.

Nie mogę tego poczuć,
To się rozpryśnie,
Pozbieram się, pozbieram się, pozbieram się.
Wyrzucę to z głowy...
Nie mogę tego ukraść.
Muszę odpuścić.