Darkest Hour - With A Thousand Words To Say But One

Rozmyślanie to żałowanie że wyrzuca się to wszystko
I apatia moja jednokierunkowa droga, tak wiele zabrało mi to
Oddzielony tym podziałem stworzonym przez moje obawy
I w twoich łzach próbowałaś pokazać niewidome oczy, i powiedzieć głuchym uszom
Jeśli możemy przejść przez stanie na osuwającej się ziemi
Podniesiemy się wzajemnie by zobaczyć szczęście na horyzoncie
Szukaliśmy od środka ostatnio
Widziałem kim byłem i to nie jestem ja
I możemy dalej uzdrawiać
I możemy dalej trzymać się
I chcę cię zabrać tam gdzie nasz czas nie zmarnuje się nigdy więcej
Poprzez góry na wodzie
Zostaniemy pochłonięci w siebie
I kiedy będę mógł obudzić się by zobaczyć wschód słońca w twych oczach
Wtedy w końcu będziemy wolni, i będę wiedział że uczyniłem to domem
Zatem chodźmy na zachód wylegiwać się w posępności
I chodząc przez deszcz zobaczymy piękno w życiu ponownie.