Danuta Rinn - Byleś nie zapomniał, że mnie kochasz

Byleś nie zapomniał, że mnie kochasz,
że beze mnie już nie możesz żyć,
że z kim innym dziś już nie umiałbyś
wytrwać ani paru chwil.

Przecież sam mówiłeś, że mnie jedną
kochasz tak, że słów ci na to brak,
lecz te prawdy nagle bledną,
bo ty pamięć masz nieświetną,
miły, ach, to jest tak!

Choć powodów, by nie wierzyć ci,
niby nie ma,
lecz twa pamięć niepokoi mnie,
boję się...

Byleś nie zapomniał, że to dla mnie,
miałeś zdobyć świat i nieba krąg,.
Ja nie mówię ci, że kłamiesz,
lecz ta twoja krótka pamięć...
Miły, cóż zrobić z nią?

Choć powodów, by nie wierzyć ci,
niby nie ma,
lecz twa pamięć niepokoi mnie,
boję się...

Przecież sam mówiłeś, że mnie jedną
kochasz jak nikogo nigdy nie...
Lecz te prawdy nagle bledną,
bo ty pamięć masz nieświetną,
miły, wciąż boję się!