Cree - Wojownik światła

Wspaniałym był, potrafił wiele ciepła dać
Nagle runął w dół, nie dawał z siebie nic
Teraz wolny składa siebie, choć niewiele ma
Wiara w lepsze JA pozwala w walce trwać

Choć pokonał wielką burzę, z życiem budzi się
Narodzony znów przed siebie pragnie biec
On patrzył w moje oczy i w milczeniu mówił mi
Że przez piekło szedł, nie, nie wróci tam

Oni skrzydła rozłożyli
Lecą w lepsze dni
Los im rozdał nowe drogi
Odrodzeni wstali i nie, nie cofną się

Tak bywa, że człowiek słabym staje się
Ale coś w nim jest, co odnajdzie się
Choć mu ciężko stawiać kroki w nowy, lepszy dzień
Gna na przekór tym, co pili jego krew

Wstał z popiołów niczym feniks i otrzepał się
Tulił w skrzydłach tych, co zbłądzili gdzieś
Cierpliwie czekał na tych, co pragną tak jak on
Wartość życia znać, dać to co jest w nas

Oni skrzydła rozłożyli
Lecą w lepsze dni
Los im rozdał nowe drogi
Odrodzeni wstali i nie, nie cofną się