Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Crítika & Sáik
Popularne teksty
Crítika & Sáik - Lo Que Nunca Te Dije
Lo Que Nunca Te Dije
Tekst dodał(a): Kamcia0123
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): APUESTO
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Kamcia0123
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Todo lo que quería decirte y no pude susurrarte,
Son sólo sueños de un cobarde.
Todas las palabras que escribí sobre tu espalda
Ya no son escalofríos, ya no significan nada, nada, nada.
¿Qué pasa con los sueños que hicimos en mi cama?
¿Qué serán de las historias que se quedaron en ganas?
¿Qué será de todo si mi voz no habla?
Te debo los besos que no te he dado,
Se nos quedaron en el aire,
Rozándonos los labios,
Y no sé por qué tanto callé...
(Estribillo)
Lo que nunca te dije es como un avión de papel,
Que se rompió al llover,
Mojando sus alas con miedo a caer.
Lo que nunca te dije es como un barco de papel,
Que el mar pudo romper,
Navegando sin rumbo sin saber volver.
Fue inevitable no perderme en tu sonrisa al mirarte,
Y hoy no logro encontrarme.
Pase lo que pase sentiré
Que me faltaron dos o tres eternidades
Para decírtelo todo, todo, todo.
Los "te quiero" que aún ni siquiera has escuchado,
Los "te extraño" que aún no he pronunciado,
Los "mi vida no te vayas", los "quédate a mi lado".
Te debo promesas que no he cumplido,
Y hoy más que nunca, son problema mío.
Y no sé por qué tanto callé...
(Estribillo)
Lo que nunca te dije es como un avión de papel,
Que se rompió al llover,
Mojando sus alas con miedo a caer.
Lo que nunca te dije es como un barco de papel,
Que el mar pudo romper,
Navegando sin rumbo sin saber volver.
Y no sé por qué tanto callé...
(Estribillo)
Lo que nunca te dije es como un avión de papel,
Que se rompió al llover,
Mojando sus alas con miedo a caer.
Lo que nunca te dije es como un barco de papel,
Que el mar pudo romper,
Navegando sin rumbo sin saber volver,
Navegando sin rumbo sin saber volver...
Son sólo sueños de un cobarde.
Todas las palabras que escribí sobre tu espalda
Ya no son escalofríos, ya no significan nada, nada, nada.
¿Qué pasa con los sueños que hicimos en mi cama?
¿Qué serán de las historias que se quedaron en ganas?
¿Qué será de todo si mi voz no habla?
Te debo los besos que no te he dado,
Se nos quedaron en el aire,
Rozándonos los labios,
Y no sé por qué tanto callé...
(Estribillo)
Lo que nunca te dije es como un avión de papel,
Que se rompió al llover,
Mojando sus alas con miedo a caer.
Lo que nunca te dije es como un barco de papel,
Que el mar pudo romper,
Navegando sin rumbo sin saber volver.
Fue inevitable no perderme en tu sonrisa al mirarte,
Y hoy no logro encontrarme.
Pase lo que pase sentiré
Que me faltaron dos o tres eternidades
Para decírtelo todo, todo, todo.
Los "te quiero" que aún ni siquiera has escuchado,
Los "te extraño" que aún no he pronunciado,
Los "mi vida no te vayas", los "quédate a mi lado".
Te debo promesas que no he cumplido,
Y hoy más que nunca, son problema mío.
Y no sé por qué tanto callé...
(Estribillo)
Lo que nunca te dije es como un avión de papel,
Que se rompió al llover,
Mojando sus alas con miedo a caer.
Lo que nunca te dije es como un barco de papel,
Que el mar pudo romper,
Navegando sin rumbo sin saber volver.
Y no sé por qué tanto callé...
(Estribillo)
Lo que nunca te dije es como un avión de papel,
Que se rompió al llover,
Mojando sus alas con miedo a caer.
Lo que nunca te dije es como un barco de papel,
Que el mar pudo romper,
Navegando sin rumbo sin saber volver,
Navegando sin rumbo sin saber volver...
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieWszystko co chciałem ci powiedzieć i nie potrafiłem
Wyszeptać, to tylko tchórzliwe marzenia.
Wszystkie słowa, które zapisałem na twych plecach
Już nie wywołują dreszczy, już nic, nic, nic nie znaczą.
Co się dzieje z marzeniami, które czyniliśmy w mym łóżku?
Co będzie z historiami, które stały się pragnieniami?
Co będzie ze wszystkim jeżeli mój głos milczy?
Jestem ci winien pocałunków, którymi cię nie obdarowałem,
Pozostały dla nas w powietrzu,
Ocierając nasze usta,
I nie wiem dlaczego tak długo milczałem...
(Refren)
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy samolot, Który rozbił się na deszczu,
Przemoczywszy jego skrzydła spadając ze strachem.
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy statek, Który mógł rozbić się na morzu,
Żeglując nie znając kierunku drogi powrotnej.
Patrząc na ciebie było nieuniknionym nie zatracić się
W twym uśmiechu, i dziś nie potrafię się odnaleźć.
Bez względu na to co się zdarzy będę czuł,
Że brakowało mi dwóch lub trzech wieczności
By o tym wszystkim, wszystkim, wszystkim ci powiedzieć.
Że ''cię kocham'' o czym jeszcze nawet nie słyszałaś,
Że ''tęsknię za tobą'' czego wciąż nie powiedziałem,
I tego ''najdroższa nie odchodź'', ''zostań przy mnie''.
Jestem ci winien obietnic, których nie spełniłem,
I dziś bardziej niż kiedykolwiek są mym problemem.
I nie wiem dlaczego tak długo milczałem...
(Refren)
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy samolot, Który rozbił się na deszczu,
Przemoczywszy jego skrzydła spadając ze strachem.
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy statek,
Który mógł rozbić się na morzu,
Żeglując nie znając kierunku drogi powrotnej.
I nie wiem dlaczego tak długo milczałem...
(Refren)
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy samolot,
Który rozbił się na deszczu,
Przemoczywszy jego skrzydła spadając ze strachem.
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy statek,
Który mógł rozbić się na morzu,
Żeglując nie znając kierunku drogi powrotnej,
Żeglując nie znając kierunku drogi powrotnej...
Wyszeptać, to tylko tchórzliwe marzenia.
Wszystkie słowa, które zapisałem na twych plecach
Już nie wywołują dreszczy, już nic, nic, nic nie znaczą.
Co się dzieje z marzeniami, które czyniliśmy w mym łóżku?
Co będzie z historiami, które stały się pragnieniami?
Co będzie ze wszystkim jeżeli mój głos milczy?
Jestem ci winien pocałunków, którymi cię nie obdarowałem,
Pozostały dla nas w powietrzu,
Ocierając nasze usta,
I nie wiem dlaczego tak długo milczałem...
(Refren)
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy samolot, Który rozbił się na deszczu,
Przemoczywszy jego skrzydła spadając ze strachem.
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy statek, Który mógł rozbić się na morzu,
Żeglując nie znając kierunku drogi powrotnej.
Patrząc na ciebie było nieuniknionym nie zatracić się
W twym uśmiechu, i dziś nie potrafię się odnaleźć.
Bez względu na to co się zdarzy będę czuł,
Że brakowało mi dwóch lub trzech wieczności
By o tym wszystkim, wszystkim, wszystkim ci powiedzieć.
Że ''cię kocham'' o czym jeszcze nawet nie słyszałaś,
Że ''tęsknię za tobą'' czego wciąż nie powiedziałem,
I tego ''najdroższa nie odchodź'', ''zostań przy mnie''.
Jestem ci winien obietnic, których nie spełniłem,
I dziś bardziej niż kiedykolwiek są mym problemem.
I nie wiem dlaczego tak długo milczałem...
(Refren)
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy samolot, Który rozbił się na deszczu,
Przemoczywszy jego skrzydła spadając ze strachem.
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy statek,
Który mógł rozbić się na morzu,
Żeglując nie znając kierunku drogi powrotnej.
I nie wiem dlaczego tak długo milczałem...
(Refren)
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy samolot,
Który rozbił się na deszczu,
Przemoczywszy jego skrzydła spadając ze strachem.
To czego nigdy ci nie powiedziałem jest jak papierowy statek,
Który mógł rozbić się na morzu,
Żeglując nie znając kierunku drogi powrotnej,
Żeglując nie znając kierunku drogi powrotnej...
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2015 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Crítika & Sáik |
Komentarze (0):