Coma - Zaprzepaszczone siły wielkiej armii świętych znaków

Jeśli mam być szczery to odbieram ten tekst jako zaburzenia lękowo-depresyjne.
"Tylko dlaczego ja z takim nieludzkim strachem" - mówi o lęku.
"Trudno to zrozumieć lecz nic nie daje siły by żyć. Jakaś misterna część w konstrukcji zdarzeń pękła" - typowo depresyjny brak siły. Wiedza, że coś jest nie tak, coś we mnie pękło.
"Dopiero teraz wiem jak nisko upada kto nie wypełnił swego czasu w pokorze. Oto dlaczego tak się obawiam, że za minutę trzeba będzie wstawać i żyć" - ponownie strach a także poczucie winy, że wiem jak powinienem żyć, ale nie potrafię tak.

Tekst jest bardzo głęboki i świadczy o dużej wrażliwości i talencie autora. Mimo wszystko jestem zdania, że gdy ktoś tak się czuje, to powinien udać się po leki do lekarza psychiatry. Coraz więcej ludzi w społeczeństwie ma zaburzenia lękowe i depresyjne i należy je leczyć.

Podobnie jak złamania człowiek nie rozchodzi, tak samo nie uda mu się naprawić metabolizmu dopaminy w swoim mózgu. Oczywiście różne rzeczy pomagają - sport, przyroda, zdrowy sen w nocy i dobra dieta przyczyniają się do złagodzenia objawów. Ale czasem i tak niezbędne są leki - tak samo jak ekstremalnie trudno jest uleczyć złamanie bez gipsu...

@pkcji: mnie bardzo zastanawia końcówka, która jest nawiązaniem do islamu (recytacja na końcu to część muzułmańskiej modlitwy). Masz może jakieś przemyślenia na ten temat? Nikt nie wydaje się zwracać na to uwagi, ale zgaduje że jest to tam nie bez powodu

@KamiluK - dzieki za ten komentarz. Zazwyczaj tego nie robie, ale tkniety jakims impulsem przejrzalem komentarze do tej piosenki, o ktorej przypomnialem sobie po latach. Wielu ludzi prezentuje swoje interpretacje, jednak w wiekszosci zatrzymuja sie na podstawowym poziomie - depresji, czlowieka zagubionego w zyciu, byc moze czlowieka po jakims traumatycznym doswiadczeniu. To oczywiscie interpretacja i calkiem na miejscu, jednak w szerszym kontekscie calej plyty - plus fragmentow poprzedniej - widac wyraznie, ze religia i wiara jest jednym z glownych zainteresowan autora. W wielu miejscach powiedziane to jest wprost, czasami wrecz dosadnie, jak w przypadku ilustracji na okladce, czy wersow z "Systemu" ("w bramie obok mnie / lezal martwy i modlil sie jak mogl / ten sam pijany bog / ktorego ja wzywalem" itd.), ale w praktycznie w kazdym utworze ta tematyka jest przynajmniej wspomniana, przemycona dzieki czasami niezbyt oczywistej symbolice. Scislej mowiac, w kregu zainteresowan autora znajduje sie glownie rozdroze i jego najblizsze okolice - to znaczy czlowiek na krawedzi wiary i niewiary, jego stan psychiczny, a takze nastepstwa przejscia na ktoras ze stron.

Zainteresowanie ta tematyka jest widoczne rowniez na pierwszej plycie: np. w "Stu tysiecy jednakowych miast" ("tylko blagam, nie zalamuj rak / chroni nas Bog") czy "Leszku Zukowskim" ("posiadam wiare w niemozliwa moc / potrafie jesli chce roswietlic mrok") - tam jednak podmiot liryczny znacznie bardziej wierzyl, niz nie. W "Zaprzepaszczonych silach..." wiara jest juz wszedzie: "Swieta", "System", "Tonacja" - z jednej strony "zachwycilo mnie samo zlo", a z drugiej "glowy sa wolne / od slow samozwanczych prorokow / Tu milosc, rozsadek i (zgadywanka...) wiara / Tu wszyscy szanuja sie wokol". W moim odczuciu plyta obrazuje poszukiwanie wlasnej drogi pomiedzy dylematami moralnymi, oraz pokazuje konsekwencje zagubienia tej drogi ("Metro zatloczone ludzmi, osma zero trzy / Wysadzilem sie w powietrze"). Przy tym pozostaje bardzo ostrozna w kwestii konkretnych, rzeczowych odpowiedzi w rodzaju "boga nie ma" vs. "bog jest" vs. "bog jest, i co?" - co przyjmuje z wdziecznoscia, jako ateista.

Piosenkę odnosząc do tematyki wiary chrześcijańskiej, którą Rogucki porusza nie tylko w tym utworze (również m.in. "w chorym sadzie" która nawiązuje nawiązuje do grzechu pierworodnego, gdzie wchodzimy do ogrodu z drzewem z owocami których nie wolno jeść - takie pierwsze brawurowe zapoznanie się Adama z tym miejscem).
Pierwsze dwa wersy dotyczą wizji końca Świata i Sądu Ostatecznego, którego obawia się człowiek który zdecydował, że się nie nawróci. Tego dotyczy nieludzki strach. Odrzuca to co jest zakorzenione w nas od najmniejszych lat. Nie wie czy kolejny poranek nastąpi. Dalsze wersy są przeciętnym początkiem dnia człowieka potępionego przez samego siebie. Nie ma odwrotu od nadchodzącego dnia. Nic nie daje siły by żyć to życie bez Boga.
Misterna część to odrzucona wiara, której niepewność typu "czy postąpiłem właściwe odrzucając drogę Boga, a co jeśli on Jest?". Ta myśl potęguje strach.
Grzesznik chciał być człowiekiem godnym zbawienia reperując Świat ale życie go rozliczyło przed samym sobą jako słabego, bezsilnego, bezbronnego przeciwko siłom zła. Porzuca niedziałające modlitwy. W końcu sam siebie potępia dokonując jeszcze większego upadku i upodlenia w grzechu (jestem jednym z tych cholernych drani i świń) Szeroka droga jest wytyczona przez naszych przodków (Bóg w naszym narodzie w latach I i II Wojny światowej do zakończenia pontyfikatu JPII miał znaczenie najwyższe a od wielu lat wiara w naszym narodzie zaczyna być wyśmiewana) Jasna siła - utracona (oznacza porzucenie drogi wiary z własnej decyzji do której popycha człowieka wstyd za popełniane czyny). Potwierdzają o tym słowa o nie wypełnionym czasie w pokorze.
Zaraz znowu trzeba będzie wstawać i grzeszyć jeszcze bardziej obawiając się przez brak nadziei na zbawianie i uratowanie od piekła. Zaprzepaszczone siły świętej armii to Kościół Katolicki który jest drogowskazem z którego grzesznik nie korzysta wybierając własną straszną drogę skazańca. Niepożądane myśli (natrętne myśli o przyjemnym grzechu) to sidła diabła który nie odpuści. Trwały azyl dotyczy człowieka zasługującego na przebaczenie od Boga, taki spokojnie wyczekuje końca.
Duma to rodzaj pychy a pycha kroczy przed upadkiem. Człowiek ten zakłada maskę pod którą ukrywa twarz żeby nie rozpoznano jego strachu za grzechy. Chce udawać że wszystko jest dobrze choć prawdziwie nie jest. Trzeba to ukryć jak Kain co jak wiemy się nie uda.

Zwrócić należy uwagę na okładkę płyty i ostatnie sekundy utworu.

Jeden z najlepszych utworów Comy :)

@melomaniaczka: Ogólnie piosenka jest o człowieku w głębokiej depresji, który stracił sens w życiu i nie ma siły zacząć nowego dnia.

Interpretacja wers po wersie:

"Nikt jeszcze nie wie czy
Stare słońce zarysuje nowy dzień"
To jest poetycki opis pory przed świtem. Nie widać jeszcze słonecznego światła, "nie wiadomo" jeszcze czy słońce w ogóle wstanie.

"Blaszany huk próbuje dostać się
Przez szyby, w miękki sen"
Podmiot liryczny jest budzony przez "blaszany huk" z zewnątrz. Możliwe że np. mieszka w bloku, za oknem jest ulica po której właśnie zaczynają jeździć pierwsze tramwaje.

"Na ulicy wrzeszczą psy
Herbata wzniosła krzyk, u sąsiada"
Krzyk herbaty = dźwięk czajnika z gwizdkiem.

"Ani jedna droga nie prowadzi mnie
Z powrotem w noc"
Podmiot liryczny wie że musi niedługo wstać, że już nie zaśnie. Z kontekstu piosenki można sie domyślać że nie chce zaczynać nowego dnia, żałuje że nie może wrócić do snu, który jest bezpieczny, w którym nie musi żyć.

"I niby wszystko jest
Tak jak powinno być
Za chwilę zbudzi mnie
Szary świt"
Z jednej strony to wyraża to, że jest z pozoru normalna sytuacja - rano, człowiek wstaje do pracy. Z drugiej strony, z kontenstu piosenki możemy domyślać się że to że "wszystko jest tak jak powinno być" oznacza że dla postronnej osoby podmiot liryczny jest człowiekiem sukcesu, który powinien być zadowolony ze swojego życia, któremu na pozór niczego nie brakuje.

"Tylko dlaczego ja
Z takim nieludzkim strachem
Nie potrafię"
Podmiot liryczny nie potrafi wstać z łóżka, zacząć nowego dnia. Boi się kolejnego dnia w którym będzie musiał znowu żyć nie takim życiem, jakie chciał mieć, kolejnego dnia w którym musi udawać kogoś innego.

"Trudno to zrozumieć
Lecz nic nie daje siły by żyć
Jakaś misterna część
W konstrukcji zdarzeń
Pękła"
Krótko mówiąc, coś w jego życiu się z***ało.

"Chciałem zreperować świat
A oto widzę, że sam
Jestem jednym z tych cholernych drani i świń"
Te wersy są kluczowe. Podmiot liryczny był kiedyś człowiekiem pełnym ideałów, który chciał naprawiać świat, ale zdał sobie sprawę że z biegiem czasu stał się swoim własnym wrogiem. Może skorumpowanym politykiem, może menadżerem w korporacji który wywala człowieka za to że nie przyszedł do pracy w dniu narodzin swojego dziecka. Nie może się już wycofać z tej roli, musi grać dalej. Dlatego perspektywa kolejnego dnia go przeraża: nienawidzi swojego życia.

"Szeroka droga
Nie była moja"
W pewnym momencie skręcił z drogi którą sobie wytyczył. Okazało się że życie zgodnie z własnymi ideałami nie jest prostą i szeroką drogą, w życiu trzeba kluczyć wąskimi ścieżkami i uważać na zakręty.

"Jasna siła
Utracona"
Jasna, czyli pozytywna. To może być np. siła do czynienia dobra.

"Dopiero teraz wiem jak nisko upada
Kto nie wypełnił swego czasu w pokorze"
To też są ważne wersy, bo tłumaczą dlaczego podmiot liryczny zgubił się w życiu. Nie wypełnił swojego czasu w pokorze - czyli dał się porwać chorej ambicji, być może żądzy bycia lepszym od innych. Wpadł w wyścig szczurów, skupił się na nim do tego stopnia że zapomniał o co walczył. Może z początku myślał że rozwój kariery pomoże mu w jego naprawianiu świata, i to był ten niepozorny zakręt który go zgubił. Ale nie ważne jak bardzo lepszy od innych będziesz, w końcu i tak dopadnie Cię Twoje własne sumienie (nie dotyczy ludzi którzy od dziecka byli ch**ami ;) ).

"Oto dlaczego tak się obawiam
Że za minutę trzeba będzie wstawać i żyć"
No i właśnie.

"Zaprzepaszczone siły
Wielkiej armii
Świętych znaków"
To może np. oznaczać że podmiot liryczny był bardzo wierzący, otaczał się świętymi znakami które miały mu przypominać o jego wartościach, ale okazało się że to nic nie dało. Nie zauważył że chociaż wierzył w te wartości i myślał że żyje zgodnie z nimi, to w rzeczywistości jego czyny były z nimi zupełnie sprzeczne - jak u wielu świętoszków zresztą.

"Niepożądane myśli
Klęska wiary
Fale strachu"
Opis jego psychiki po przebudzeniu.

"Z nieodwracalnym skutkiem
Burzą trwały, senny azyl"
Nawiązanie do tego że "ani jedna droga nie prowadzi go z powrotem w noc", i dodatkowa wskazówka jak interpretować ten wers.

"I oto trzeba będzie
Dumnym krokiem
Iść bez twarzy
W kolejny dzień"
Dumnym krokiem, czyli zachowywać pozory, grać dalej. Bez twarzy, którą stracił, stał się człowiekiem bez honoru, bez wartości, zdradził samego siebie. Brak twarzy można też czytać jako metaforę noszenia maski człowieka sukcesu.


No i tyle

@melomaniaczka: mi się wydaje ,że ten tekst opisuje jak wszystkie niegdyś ważne dla nas wartości powoli upadają i powoli pogrążamy się w s************e.
Wskazuje na to werset "Chciałem zreperować świat a oto widzę ,że sam..."

@melomaniaczka: Ja myślę, że to jest wypowiedź osoby, która nie miała siły żyć, że nie było jej to pisane, chociaż bardzo by chciała, ale nie może.

@melomaniaczka:

Też nie kumam tego bełkotu.

"Chciałem zreperować świat
A oto widzę, że sam
Jestem jednym z tych cholernych drani i świń..."

@melomaniaczka: O monotonii i bezcelowej idei życia.O pytaniach na które nikt nie zna odpowiedzi.

Czy ktoś wytłumaczy mi o co chodzi w tekście, bo nie rozumiem

p********e, nie wiem czy się ciąć czy też płakać z emocji

Ta piosenka po każdym względem - tekst, muzyka, wokal - jest arcydziełem.

Utwory Comy, z tym na czele, są takie... dziwnie specyficzne. Poezja, której przynajmniej ja nie mogę pojąć za pierwszym razem. "Zaprzepaszczone siły..." przesłuchuję zawsze kilka razy pod rząd, śledzę tekst wers po wersie, aby dobrze go zrozumieć, aby do mnie dotarł. To faktycznie zmusza do refleksji, myślenia. Coma uzależnia, a ten utwór to dzieło. Dziękuję.

no piękna Coma, Rogucki na najwyższym poziomie, jest 2012 rok, po premierze czerwonej plyty, - zaprzepaszczone sily jest w moim mniemaniu najwybitniejszą plyta zespolu i tyle . nic dodac nic ując

ten tytuł to dlatego, że jest za długi i pewnie skróciło ;)
piosenka cudowna < 33

Komentujecie, że zespół świetny i w ogóle, a nawet nie zauważyliście, że jest błąd w tytule. :<
Nie "Zaprzepaszczone siły wielkiej armi", tak a propos armii (na końcu dwa "i") tylko "zaprzepaszczone siły wielkiej armii świętych znaków"