Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Bułat Okudżawa
Popularne teksty
16. Fausti - Walk
Bułat Okudżawa - Piosenka o żołnierskich butach
Piosenka o żołnierskich butach
Tekst dodał(a): kl@ud!@
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Lothmel
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): anmar09
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Вы слышите: грохочут сапоги,
и птицы ошалелые летят,
и женщины глядят из-под руки?
Вы поняли, куда они глядят?
Вы слышите: грохочет барабан?
Солдат, прощайся с ней, прощайся с ней...
Уходит взвод в туман-туман-туман...
А прошлое ясней-ясней-ясней.
А где же наше мужество, солдат,
когда мы возвращаемся назад?
Его, наверно, женщины крадут
и, как птенца, за пазуху кладут.
А где же наши женщины, дружок,
когда вступаем мы на свой порог?
Они встречают нас и вводят в дом,
но в нашем доме пахнет воровством.
А мы рукой на прошлое: вранье!
А мы с надеждой в будущее: свет!
А по полям жиреет воронье,
а по пятам война грохочет вслед.
И снова переулком - сапоги,
и птицы ошалелые летят,
и женщины глядят из-под руки...
В затылки наши круглые глядят.
и птицы ошалелые летят,
и женщины глядят из-под руки?
Вы поняли, куда они глядят?
Вы слышите: грохочет барабан?
Солдат, прощайся с ней, прощайся с ней...
Уходит взвод в туман-туман-туман...
А прошлое ясней-ясней-ясней.
А где же наше мужество, солдат,
когда мы возвращаемся назад?
Его, наверно, женщины крадут
и, как птенца, за пазуху кладут.
А где же наши женщины, дружок,
когда вступаем мы на свой порог?
Они встречают нас и вводят в дом,
но в нашем доме пахнет воровством.
А мы рукой на прошлое: вранье!
А мы с надеждой в будущее: свет!
А по полям жиреет воронье,
а по пятам война грохочет вслед.
И снова переулком - сапоги,
и птицы ошалелые летят,
и женщины глядят из-под руки...
В затылки наши круглые глядят.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieSłyszycie: dudnią buciorami,
i ptaki oszalałe latają,
i kobiety zerkają pomiędzy palcami?
Wiecie już, na co spoglądają?
Słyszycie: huczą werble?
Żołnierzu, żegnaj się z nią, żegnaj się...
Odchodzi pluton we mgle - we mgle - we mgle...
A to, co minęło, jaśnieje - jaśnieje -jaśnieje.
A gdzież nasza odwaga, wojowniku,
gdy przyjdzie nam wrócić do szyku?
Pewno ją nam kobiety kradną
i jak pisklę kładą w serce na dno.
A gdzież te nasze kobiety, kolego,
gdy stajemy w progu domu rodzinnego?
One witają nas i prowadzą doń,
ale w środku już czuć tej kradzieży woń.
A my z pogardą na przeszłość: bzdura wszystko!
A my z nadzieją na jasną przyszłość!
A tam w polu wrony mają żerowisko,
a po piętach wojna depcze tylko.
I znowu po uliczkach - butami,
i ptaki oszalałe lecą znów
i kobieciny patrzą między palcami...
W tył naszych oddalających się głów.
i ptaki oszalałe latają,
i kobiety zerkają pomiędzy palcami?
Wiecie już, na co spoglądają?
Słyszycie: huczą werble?
Żołnierzu, żegnaj się z nią, żegnaj się...
Odchodzi pluton we mgle - we mgle - we mgle...
A to, co minęło, jaśnieje - jaśnieje -jaśnieje.
A gdzież nasza odwaga, wojowniku,
gdy przyjdzie nam wrócić do szyku?
Pewno ją nam kobiety kradną
i jak pisklę kładą w serce na dno.
A gdzież te nasze kobiety, kolego,
gdy stajemy w progu domu rodzinnego?
One witają nas i prowadzą doń,
ale w środku już czuć tej kradzieży woń.
A my z pogardą na przeszłość: bzdura wszystko!
A my z nadzieją na jasną przyszłość!
A tam w polu wrony mają żerowisko,
a po piętach wojna depcze tylko.
I znowu po uliczkach - butami,
i ptaki oszalałe lecą znów
i kobieciny patrzą między palcami...
W tył naszych oddalających się głów.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor tekstu: |
Bułat Okudżawa Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Bułat Okudżawa |
| Rok wydania: |
1957 |
| Wykonanie oryginalne: |
Bułat Okudżawa |
| Covery: |
Edmund Fetting, Leszek Kazimierski |
| Ciekawostki: |
ПЕСЕНКА О СОЛДАТСКИХ САПОГАХ |
Komentarze (1):
Znów buty, buty, buty, tupot nóg
I ptaków oszalałych czarny wiatr.
Kobiety stają u rozstajnych dróg,
Piechocie odchodzącej patrzą w ślad.
Czy słyszysz? Werbel, werbel, werbel gra.
Żołnierzu, żegnaj ją, przeżegnaj ją!
Odchodzi pluton, tylko mgła i mgła
I tylko przeszłość nie zachodzi mgłą.
A męstwo wasze gdzie, na miły Bóg,
Gdy przyjdzie wracać na rodzinny próg?
Kobiety za pazuchę kładą je
Jak pisklę, ukradzione wam we śnie.
A gdzie kobiety wasze, powiedz, gdzie,
Gdy już nadejdzie wytęskniony dzień?
Witają w progu was i wiodą tam,
Gdzie wszystko wasze ukradziono wam.
A nam nie łzy, nie załamanie rąk,
A my z nadzieją w nadchodzące dni.
A pośród pól żerują stada wron,
A pośród lat echami wojna grzmi.
I znów w zaułkach buty, tupot nóg,
I ptaków oszalałych czarny targ.
Kobiety stają u rozstajnych dróg,
W żołnierski podgolony patrzą kark.
Kobiety stają u rozstajnych dróg,
W żołnierski podgolony patrzą kark.
Kobiety stają u rozstajnych dróg,
W żołnierski podgolony patrzą kark.
Kobiety stają u rozstajnych dróg,
W żołnierski podgolony patrzą kark.
Kobiety stają u rozstajnych dróg,
W żołnierski podgolony patrzą kark.
Kobiety stają u rozstajnych dróg,
W żołnierski podgolony patrzą kark.
Buty, buty, buty, buty, buty, buty,
Buty, buty, buty, buty, buty, buty...