Brandi Carlile - Caroline [Give Up The Ghost]

Obudziłem się długo po świcie,
minęło dwadzieścia lat.
Wiem, kiedy to się dla mnie zmieniło,
w pewien czerwcowy dzień gdy przyszłaś do mnie.
Jakbym widział to czyimiś oczyma,
przyglądając się z boku.
Każdy motel, każde miasto,
okruchy wspomnień rozrzucone dookoła.

Obietnice, których nie potrafię dotrzymać,
czyjeś serce, którego nie potrafię zatrzymać.
Dni tak długie, że nie sposób o nich opowiedzieć,
drogi tak skaliste, że nie mogę spać.
Widziałem rzeczy tak piękne,
na całym tym zepsutym świecie.
Wszystko to blednie w porównaniu z Tobą.

Karolino, jestem w drodze powrotnej do domu, do Ciebie.
Nie mogę sobie wyobrazić, przez co przyszłoby mi przejść bez ciebie u mojego boku.
To był długi, długi czas.
Och, czy nie odmówisz za mnie modlitwy?
Mam nadzieję, że mnie pamiętasz.
Zawsze o Tobie myślę.

Widziałem krainy kanionów,
kręte ścieżki jak linie na twoich dłoniach.
Przysięgłabyś, że Ziemia rozdarta jest na pół,
nie będę kłamał, przysięgam że widziałem to,
ty też to zobaczysz.
Nie uwierzyłabyś, gdyby nie fotografie,
które dla ciebie zrobiłem, Karolino.

Pobudowano wieże do nieba,
czasami aż boli gdy próbujesz na nie patrzeć.
Wbijają się w ziemię,
ale wiem, że spodobają Ci się
i ich miejskie światła i miejskie dźwięki,
w tym trudzie jest piękno.
Za każdym razem, gdy poczuję, że mnie to przygnębia,
widzę, jak się uśmiechasz.

Karolino, jestem w drodze powrotnej do domu, do Ciebie.
Nie mogę sobie wyobrazić, przez co przyszłoby mi przejść bez ciebie u mojego boku.
To był długi, długi czas.
Och, czy nie odmówisz za mnie modlitwy?
Mam nadzieję, że mnie pamiętasz.
Zawsze o Tobie myślę, moja Karolino.

Właśnie zobaczyłem na niebie
gwiazdy i światła, ptaki i ja ...
Byłem na szczytach Rocky Mountain,
opowiedziałem im wszystko o Tobie
ponieważ nadal jesteś jedyną rzeczą
która ciągle mnie zadziwia.
Kocham drogę i zostałem pobłogosławiony,
ale Ciebie kocham najmocniej.

Karolino, jestem w drodze powrotnej do domu, do Ciebie.
Nie mogę sobie wyobrazić, przez co przyszłoby mi przejść bez ciebie u mojego boku.
To był długi, długi czas.
Och, czy nie odmówisz za mnie modlitwy?
Mam nadzieję, że mnie pamiętasz.
Zawsze o Tobie myślę,
zawsze o Tobie myślę,
moja Karolino.