Bohdan Łazuka - To było tak

To było tak, to było tak -
Przyjęcie nudne się kończyło,
Gdy nagle ukazała się we drzwiach!
To było tak, to było tak -
Na alarm serce mi zabiło,
Ktoś na jej widok szepnął "ach",
A we mnie coś szepnęło tak:

Cały długi dzień marzyć, czekać, śnić,
By na krótką noc z tobą jedną być -
Gdy za oknem słota.
Tonąć dwojgiem ciał w jednym wspólnym śnie,
Gdy za oknem deszcz cicho szepce, że -
Listopad.
Nie potrzeba słów, słowa śpiewa wiatr,
Zegar żegna gdzieś odchodzącą w świat
Godzinę.
Caluteńką noc z tobą jedną być,
Żeby potem móc tym wspomnieniem żyć,
Żeby potem móc tym wspomnieniem żyć.

To było tak, to było tak -
Jej mężem został pan z wąsikiem,
Co miał hurtowy handel rur i blach.
To było tak, to było tak -
Na jawie szanse miałem nikłe,
Dlatego też po kilku dniach
Zacząłem ją nawiedzać w snach.

Cały długi dzień śniłem o tym, by
Przez króciutką noc dzielić z nią te sny,
Nim je spłoszą zorze.
I prowadził mnie uskrzydlony bóg
Na mych marzeń i jej mieszkania próg
Na Hożej.
Umówiony stuk do wiadomych drzwi,
Szelest bosych stóp, szum wezbranej krwi -
O Boże!
Za oknami biel księżycowej mgły,
Świerszcza cichy trel, trzepotanie ćmy,
Świerszcza cichy trel, trzepotanie ćmy.

To było tak, to było tak -
Mąż wcześniej wrócił z Sochaczewa –
I z bronią w dłoni nagle wpadł i zbladł!
To było tak, to było tak -
W zaświatach teraz się podziewam,
Lecz zacnych diabłów znana moc
Pozwala wracać mi co noc...

Cały długi dzień męczę się za dwóch,
Bym na krótką noc - zakochany duch -
Znów powracał oto.
Umówiony stuk do wiadomych drzwi,
Szelest bosych stóp, już otwierasz i...
I nikogo.
Tylko świerszcza trel, trzepotanie ćmy
Pytasz: "Czy to ty?" - "Tak najmilsza, ja
Tu jestem,
Lecz, choć tak bym chciał, nie dorówna już
Obcowaniu ciał - obcowanie dusz,
Nie dorówna już obcowanie dusz".