Behemoth - Blackest Ov The Black

Spoza ścieżek człowieczeństwa zakreśliłem me prawo.
Zniesławiony upadłem wśród bogów i pomniejszych istot,
A Ziemia wtenczas popadła w lament.
Słuchajcie! Jako powstałe i rozjuszone sztormy i wichry
Ujrzały mnie natenczas obnażonego, a jakoby spowitego w płomienie;
Bym swą tłamszoną dotenczas furię, wyzwolił ponad człowieka.

Jam zrodzon z chaosu; nieujarzmiony.
Zdeprawowane dziecię, zagnieżdżone w nicości.
Ze swej chwały zszedłem w zgonie Chrystusa,*
Abym zakosztował życia w grzechu, by powić swe bluźniercze ego.

Dałem życie półbóstwom, silnym w woli i czynie.**
Tako, że w wyprężeni w dumie, mogą głosić Twe imiona.
Jak więc Ty śmiesz przecinać Me ścieżki,
Zostawiając Mych upadłych potomków w tyle?
Oh, winien Ja żerować w rynsztokach, jako król niczego.
Winienem przeto żerować na Tobie, o Najpotężniejszy.
Spostrzeżcie, jakobym to Ja był Nim!
Życiodajnym rozkwitem, co należał do świtu.***

Usłysz...
Poczuj...
Zamódl się...
I uklęknij...

Żadna świętość nie ma władzy ponad Mą wolnością.
Nieposłusznym żadnym rozkazom z niebios.
Przetrząsam ruiny, poruszam światy;
Jakobym najczarniejszy z mrocznych!

Jam zrodzon z chaosu; nieujarzmiony.
Zdeprawowane dziecię, zagnieżdżone w nicości.
Ze swej chwały zszedłem w zgonie Chrystusa,*
Abym zakosztował życia w grzechu, by powić swe bluźniercze ego.

* Ninth może odnosić się do dziewiątej godziny, w której zmarł Jezus Chrystus; tak też zinterpretowałem. Autor uznał śmierć Nazarejczyka za dobry moment, by zażyć grzech i zakosztować życia w nieprawości.

** Jest to odniesienie do filozofii Aleistera Crowleya oraz jego Zakonu Argenteum Astrum, gdzie wtajemnicza się i uczy dróg Thelmy nowych adeptów. Autor porównał to do kreowania półbóstw, będących w stanie dokonać wielkich czynów.

*** Zinterpretowałem to jako nawiązanie do Owocu Poznania Dobra i Zła - autor pyta, jak śmie on przekraczać jego drogi (co osobiście rozumiem jako wolną wolę innego człowieka, wkraczającą w jego plany), mówiąc też, że żeruje na nim - żeruje na owocu, dającym wolę, czyli zyskuje siłę, by przeciwstawiać się Bogu i innym, czyniąc wedle własnego uznania. Jednocześnie przyrównuje się do niego, co można zrozumieć jako ten proces nauki nowych okultystów - dawanie im siły, woli i prawdy, by mogli działać według własnego prawa. Owoc należał do świtu, czyli do początku - Eden, stworzony przez Boga, był początkiem, z którego owoc został wykradziony.