Barbara Stępniak-Wilk - Czarna owieczka

Choć nad miasteczkiem
pszczółki słoneczne
oraz woń bzu bałamutna
a miasto mleczkiem
i miodkiem grzecznie
płynie nie wiedząc o smutkach
Chociaż by można
o tym lecz zdrożna
myśl śmiało mknie na manowce
I już ktoś knuje
i upatruje
stosowną w stadzie owcę

Gdy tu czy ówdzie dostrzegą zgodnie
cień na tej dróżce, którą iść mogłeś
czarną owieczką odtąd już będziesz
choćbyś miał nieskazitelną przędzę
Czarne zachwyca nieznanym złem
białe jest brzydkie, białe jest be
Białe potwornie nudzi i nuży
o białym potem - jak się przykurzy

Uwodzicielsko
tumani zielsko
tuż za miasteczka opłotkiem
a ziemia cielsko
obywatelsko
toczy w myśl umowy z przodkiem
Można w zachwycie -
lecz są, co życie
dadzą i dobra kuszące
by choć przez chwilę
hasała mile
zła czarna owca po łące

Gdy tu czy ówdzie dostrzegą zgodnie
cień na tej dróżce, którą iść mogłeś
czarną owieczką odtąd już będziesz
choćbyś miał nieskazitelną przędzę
Czarne zachwyca nieznanym złem
białe jest brzydkie, białe jest be
Białe to nie jest temat dla ludzi
o białym potem - jak pobrudzi

Choć nad miasteczkiem
pszczółki - bezpiecznie
nie jest, nie było, nie będzie
Bo hodowcy
czarnej owcy
czyhają wszędzie!...