Banita - Przychodzisz znikąd

rzucona w mój umysł niszczysz mój spokój
uderzasz mnie i osłabiasz swą pięknością
mały element, a staje się całością
wypełnia ciemną pustkę niewidzialny blask życia
niewidzialny blask życia...


spoglądasz w moją, stronę obserwujesz i oceniasz
widzisz przerażenie, strach i cierpienie
widzisz ciszę i smutek w moich oczach
cierpienie i nostalgia rozsadza mi serce...
boję się Ciebie a jednak Cię pragnę
chcę od Ciebie uciec choć idę za Tobą
nie wiem gdzie jest sens, nie myślę realnie
jestem zagubiony w oceanie cierpienia
w oceanie cierpienia...


a Ty jesteś jak bajka - z początku niewinna
jak świat zabawek, które mi dajesz
jesteś wszystkim co widzę w swoim życiu
znakiem zrozumienia ze strony otoczenia
masz mnie w swoich sidłach, teraz już nie puścisz
kolejna ofiara narkotycznej fascynacji
jestem bezradny, jestem bez skazy
jestem Tobą, jestem maszyną....
spójrz na mnie władco mego ciała
jestem, jestem, jestem jak dziecko
śmieję się.. gdy ty się uśmiechasz

potem muszę szaleć...
potem muszę szaleć...



topię się w Tobie, brak mi powietrza
wszystko odchodzi, a Ty zostajesz
jestem bezradny, jestem bez skazy
jestem Tobą, jestem maszyną...

jestem zmęczony szukaniem siebie
chcę się położyć odpocząć choć chwilę
chcę uciec, lecz nie mogę bo Ty mnie trzymasz
i nie chcesz puścić mnie...


jestem zmęczona szukaniem siebie
chcę się położyć odpocząć choć chwilę
chcę uciec, lecz nie mogę bo ty mnie trzymasz
i nie chcesz puścić mnie
i nie chcesz mnie puścić!