Astronautalis - The Wondersmith and His Sons

Jestem żołnierzem kochanie
który pracuje jak niewolnik
pocąc się gdy w bólu buduje swój okop
o którym wie, że stanie się po prostu grobem
Ufasz mi, prawda kochanie?
Oddałabyś mi swoje życie.
Chodźmy się przejść wzdłuż drutu by pooglądać lufy błyskające jak pioruny.

Kasiarze rozumieja, że uśmiech zapewnia stabilną rękę
przestarzałe
Myślałaś, że złapałaś mnie na sztuczkach, lecz ty nigdy nie zrozumiesz,
nie, nie ja.

Ojciec był czarującym człowiekiem z wieloma rzeczami ukrytymi w rękawie
Zastanawiam się czy to właśnie planował, gdy uczył mnie swoich sztuczek.
Najmłodszy był sprytnym chłopakiem, potrafił rozgryźć rachunek rózniczkowy,
najstarszy był praktyczny i obsesyjnie czysty,
no i byłem jeszcze ja:

Urodziłem się jako czarujący gość z językiem ze srebra i perłowymi zębami.
To nigdy nie miało się tak skończyć, obiecano nam wszystko o czym marzyliśmy
Zazdrość ludzi, nasza rodzina zdawała się być spełniona,
nasz ojciec był czarującym człowiekiem, matka syreną.

Ale teraz znów jestem w biegu - ten hotel jest moim domem,
znaleźli kolejny szkielet w strumieniu.
Najmłodszy był wciąż schowany w łóżku,
w ten sposób myśleli, że spał,
przenieśli lustro z jego ust,
mgła, która pozostała miała nie być zauważona
nie być zauważona.

Jestem lekarzem kochanie,
który kiedyś operował,
ale nie mogłem znieść bólu leczenia
tylko by oglądać kolejne słabnące kobiety.
Ufasz mi, prawda kochanie?
Tak, oddałabyś mi swoje życie.
Podpalmy tą stodołę
i oglądajmy jak płomienie zżerają belki dachowe.

Kasiarze rozumieja, że uśmiech zapewnia stabilną rękę
przestarzałe.
Myślałaś, że się włamałem,
ale to nie zbrodnia by wejść,
oni dali mi klucz.

Znów unosząc się na wietrze,
na ogonie mojej zdobyczy,
na kobiecie mającej słabość do czarujących mężczyzn,
która trzyma to, czego potrzebuję.
Ona zostawi swoje okno pękniete dla mnie,
a ja wlecę jak wiatr,
mój ojciec był czarującym człowiekiem i nauczyłem się tego wszystkiego od niego.

Bracia urodzeni jako kowale,
zaczęliśmy jako drużyna.
Prawiąc komplementy trybikom i kołom zębatym zbudowaliśmy głowę z pary.
Tragiczna wada czarujących mężczyzn
jest dokładnie taka jak by się wydawało,
za dużo smaru,
może zniszczyć maszynę.

Polej kolejną kolejkę na mój koszt,
polej kolejną kolejkę na mój koszt.
Wiesz, że jestem do tego dobry,
znasz mnie.
Wiesz, że jestem do tego dobry,
znasz moją rodzinę.

Jestem kochankiem pani,
który wie o czym marzysz,
wiem, że wariujesz żyjąc z nim a beze mnie.
Ufasz mi, prawda kochanie?
Tak, oddałabyś mi swoje życie.
Zostawmy to wszystko już dziś,
i chodźmy ścigać zachód słońca po autostradzie.

Kasiarze rozumieja, że uśmiech zapewnia stabilną rękę
przestarzałe.
Urok i pewność siebie ludzi,
może zablokować kule w twoim pistolecie,
i zatrzymać bicie serc.