Andrzej Zieliński - Gdy gra muzyka

Na przęśle mostu człowiek stał
I przerażony patrzył w dół
Ze sobą skrzypce w pudle miał
I do spłacenia niemały dług
Ilekroć oczy zamknąć chciał
Powracał doń ten sam sen
Sen o podróży za wielką wodę
Po sławę i majątek
Do kraju, gdzie przeciętny człowiek
Jak cesarz może żyć, jeśli chce

Gdy zdecydował się na skok
Usłyszał głos (usłyszał głos)
Potężny głos (potężny głos):
"Nie po tom tobie talent dał, panie K.
Abyś na przęśle mostu stał, panie K.
Gdy przyjdzie twoja pora
Mój anioł cię zawoła
A teraz jazda ludziom grać!"

Gdy gra muzyka, smutki idą spać
Jak ręką odjął z duszy znika strach
Gdy gra muzyka, znowu tańczyć chcesz
I cały świat chce tańczyć też
Muzyka wielką siłę w sobie ma
Choremu sercu nagle zdrowie da
Gdy gra muzyka, ludzie hojni są
Jak dzieci tak do siebie lgną

Pęka łańcuch złości
Ludzkiej nieufności pada mur
Słońca w oczach świecą
Złote ruble lecą wprost do stóp
Wszelka zawiść znika
Na bukowych skrzypcach miłość gra
Czego jeszcze trzeba
Szampan w niebo strzela
Omdlewają dłonie
Wszystko ma swój koniec

I skrzypek, co na moście stał
Dług spłacił, kupił wielki dom
Z gwiezdnego worka, w którym nie ma dna
Co jutro dla nas wyjmie los?
A gdy nadziei pryśnie nić
Czas skrzypce wziąć do ręki i...

Gdy gra muzyka, smutki idą spać
Jak ręką odjął z duszy znika strach
Gdy gra muzyka, znowu tańczyć chcesz
I cały świat chce tańczyć też
Muzyka wielką siłę w sobie ma
Choremu sercu nagle zdrowie da
Gdy gra muzyka, to pracować lżej
I ludzie nam nie mówią "nie"

Gdy gra muzyka, smutki idą spać
Jak ręką odjął z duszy znika strach
Gdy gra muzyka, znowu tańczyć chcesz
I cały świat chce tańczyć też
Gdy gra muzyka, w miejscu staje czas
Poeci piękni znów się budzą w nas
Nie wiedzieć czemu z oczu lecą łzy
Szczęście jak wiatr pcha się do drzwi

Chce się żyć!