Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Andrzej Zaucha i Anawa
Popularne teksty
Andrzej Zaucha i Anawa - Kantata
Kantata
Tekst dodał(a): WaQta
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): brak
Dodaj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Partisan
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Śniły mi się ptaki bez nieba…
Śniły mi się ptaki bez nieba…
Śniły mi się konie bez ziemi…
Śniły mi się ptaki bez nieba…
Tu żadnej pory roku oprócz zimy nie ma,
miejsce na labirynt i na głowę kamień.
Obcy mur z obcym murem graniczy.
Na łodyżce podwórka więdnie lniany kwiatek nieba.
A oni tam zboże sieją,
senne siano się zwozi
w sienie otwarte na oścież.
Tam lato ze złotym berłem przechodzi.
A oni tam zboże sieją,
senne siano się zwozi
w sienie otwarte na oścież.
Tam lato ze złotym berłem przechodzi.
A oni tam zboże sieją,
senne siano się zwozi
w sienie otwarte na oścież.
Tam lato ze złotym berłem przechodzi.
Jeszcze z daleka samego królestwa
świeci ostatnie jabłko na jabłoni…
Tu miejsce na labirynt i na głowę kamień,
i nikt nie krzyknie nawet, kiedy upadnę
w zgiełku zmotoryzowanym.
Jak resztki lodu sprząta się przed wiosną
- obcego człowieka podniosą.
Zbiegną się nagle wszystkie strony
i pory roku będą równocześnie.
Wszystkie chwile uderzą naraz do serca
i spór będą wiodły, do której z nich należę.
I niech to będzie spowiedź, ale bez rozgrzeszenia.
Nie chcę, by okradano mnie z mojego życia.
Śniły mi się ptaki bez nieba…
Śniły mi się konie bez ziemi…
Śniły mi się ptaki bez nieba…
Tu żadnej pory roku oprócz zimy nie ma,
miejsce na labirynt i na głowę kamień.
Obcy mur z obcym murem graniczy.
Na łodyżce podwórka więdnie lniany kwiatek nieba.
A oni tam zboże sieją,
senne siano się zwozi
w sienie otwarte na oścież.
Tam lato ze złotym berłem przechodzi.
A oni tam zboże sieją,
senne siano się zwozi
w sienie otwarte na oścież.
Tam lato ze złotym berłem przechodzi.
A oni tam zboże sieją,
senne siano się zwozi
w sienie otwarte na oścież.
Tam lato ze złotym berłem przechodzi.
Jeszcze z daleka samego królestwa
świeci ostatnie jabłko na jabłoni…
Tu miejsce na labirynt i na głowę kamień,
i nikt nie krzyknie nawet, kiedy upadnę
w zgiełku zmotoryzowanym.
Jak resztki lodu sprząta się przed wiosną
- obcego człowieka podniosą.
Zbiegną się nagle wszystkie strony
i pory roku będą równocześnie.
Wszystkie chwile uderzą naraz do serca
i spór będą wiodły, do której z nich należę.
I niech to będzie spowiedź, ale bez rozgrzeszenia.
Nie chcę, by okradano mnie z mojego życia.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
| Autor tekstu: |
Zych Edytuj metrykę |
|---|---|
| Kompozytor: |
Jan Kanty Pawluśkiewicz |
| Wykonanie oryginalne: |
Andrzej Zaucha i Anawa |
| Płyty: |
Andrzej Zaucha - C'est La Vie (5xCD, 2004). |
Komentarze (0):