Andrzej Zaucha - O cudzie w tancbudzie

(głos)
Krystyna,
Krystyna,
Kryśka,
ja ci mówię

(parlando)
Cicho!
Cisza!
I jeszcze większa cisza
Kiedy świerszcze wahają się

Gość zawadził sumieniem o stół,
widać mola herbatką gorzką truł
i upadło sumienie na blat,
pieski świat, kelner kat,
facet zbladł nad herbatką,
co sił krawatkę uplótł z żył
bo lokal dla najtwardszych
jeno gości był

Raz niech kozie śmierć!
Kelner żytniej dawaj ćwierć!
Z sumieniem przyszło pić,
z sobą samym żyć

Ehhh, sumienie, tyś tanie jak śmierć
żytniej ćwierć cena twa
tak w tej knajpie gość z sumieniem
w fanty grał

Ech, sumienie tyś tanie jak śmierć
żytniej ćwierć cena twa
tak w tej knajpie gość z sumieniem
w fanty grał

Naraz huk w knajpie i krótki błysk
to sumienie gościowi dało w pysk (dało w pysk)
bluesem spięło sumienie mu krtań
kilka zdań musiał rzec ważnych dlań
Czując wpadkę...

Co sił krawatkę rozplótł z żył
I teraz on najtwardszy z wszystkich gości był!!!

W gardle zagrzmiał głos
Krzyknął "Kłamstwem wredny los.
Pokażę wam jak żyć, jak z losu trzeba drwić"

Dać mikrofon, niech słyszy psi los
Mówię wprost, krzyczę w twarz
Od dziś losie drugie skrzypce u mnie grasz!

Dać mikrofon niech słyszy psi los
Mówię wprost, krzyczę w twarz
Od dziś losie drugie skrzypce u mnie grasz!

Łojojojoj!